GİTTİ GELMEZ BİR DAHA
Bir melul bakışta solmuştu penceremde
Bunca yıl gelmedikten sonra yarama kim ışık tutacaktı
Bir gülüşün kalmış şu ıslak sokaklarda
Kahkahalara boğulurken kaybetmişim seni
Hangi mehtap vurdu da denize yüzümü solduracak
Ne haber var ne de bir umut “hadi gelde çıldırma”
Bir hatıran ve anıların kalmış sadece senden geriye kalan
Birde kulaklarımda
Delilere akıl danışıyorum delirmenin güçlükleri nelerdir diye?
Deli olmak aklı başında insanlardan daha fazla düşünmektir cevabını verirler.
Yanıtın ardında biraz daha delirdim
(Boran Deniz)
ZAMAN ELEĞİ
Zamanın eleğinden aktı gitti seneler
Nevbaharı beklerken, mevsimlere güz düştü
Zindana dönüverdi, sevda renkli geceler
Eskimiş albümlere, siyah beyaz poz düştü
Nice ateşler yandı, sevgimin hanesinde
Nice hasretler pişti, umudun sinesinde
Nice oyun oynandı, ömrümün sahnesinde
Bana acı ızdırap, sana neşe haz düştü
Dil dökmeler beyhude, yalvarmalar faydasız
Kelam bile etmeden, çekip gittin vedasız
İçimdeki duygular, ağlar sessiz sedasız
Yüreğime kor ateş, bahtıma ayaz düştü
İçimden derya akar, kendimden taşıyorum
Pusulamı yitirdim, yönümü şaşıyorum
Hasretin vurdu beni, sanmaki yaşıyorum
Ruhuma deli boran, bedene poyraz düştü
ŞENTÜRK DURSUN
Gelsende görsem rüyada gül cemalini,
O güzel ayaklarına yüzler sürmeyi,
Cemalin aşkıyla her-dem geçmeyi,
Öyle istiyorum ki efendim seni görmeyi.
Tüm malımı Ebu Bekir gibi önüne sermeyi,
Seni gören Ömer gibi adaletçe gezmeyi,
Kuran-ı güzel sesiyle Osman gibi ezberlemeyi,
Öyle istiyorum ki efendim seni görmeyi.
Ali gibi seni yiğitçe, candan sevmeyi,
Bilal olup ezanları senin için seslendirmeyi,
Hamza olup deli boran gibi esmeyi,
Öyle istiyorum ki efendim seni görmeyi.
ELİF'TEN ÖTESİN
Adının her harfine öldümde dirildim.
Sahile vurdu pusulasız, fenersiz gemilerim.
Rukularda ağladım, secdelerde inledim.
Yandım da yandım , Elif'ten öteye gidemedim.
Cahilliğim,bilmişliğim,benliğim sensin.
Ben Şirinde Ferhat ,Zührede Tahirim.
Yeşilin mavisi, mavinin yeşili gözlerin.
Işığın evvelim olsun, gölgen benim
Hangi dağın karı
Hangi yamacın rüzgârısın
Şu yürekte deli deli esiyorsun
Ben aşka ateş diyor, yakar sanıyordum
Sen üşütüyor, titretiyorsun
Hasret olup, yağıyorsun
Ben ne zaman araladım, gönül kapımı
Ve sen doldun içeri boran boran