Philippe Djian - “ Maudit Manége ”
Bana bu uğursuzluğu ömrüm boyunca taşıyacakmışım gibi geliyordu. Dünya bana ve benim gibi mutsuzlara karşı son derece acımasızdı.
Toplum sizi yalnızca bir iş koparma ve bu işe kuduz köpek gibi sarılma yeteneğinize göre değerlendiriyordu. Aksi takdirde cılız bir budaladan, zavallı bir soysuzdan, bir tür deliden başka bir şey değildiniz.
Ama tüm ömrünü bir yazı masası başında geçirmekten daha büyük hangi delilik düşünülebilirdi? Büyük bir enayi çoğunluğu buna zorluyor diye, yaşamını boşlukta kurmakla insan kendine daha büyük hangi yalanı söyleyebilir?
Normal bir kişinin yönelmesi gereken tek şey özgürlüktür, ömür boyu hapis değil.
