Birbirinden güzel 8 öykü. Yazarın ikinci kitabı olan bu kitabı da beğenerek okudum. Her öyküsünde bize verdiği, ince ince serpiştirdiği mesajları yerli yerinde ve gözlerimizin dolmasına sebebiyet veren türdendi. Öyle ki kitabı okuyup rafa kaldıracağımız türden değil, üzerine çokça düşünecek çokça konuşacak türden bir öykü kitabı. Her öyküyü ayrı ayrı incelediğimizde bizden, hepimizden bir şeyler görüyoruz. Durup durup geçmişe, bugüne ve olacağından umut etmeye çekindiğimiz yarına umutlandırarak götürüyor bizi. Özellikle kitaba da ismini veren ve diğerinden farklı olarak modern öykü diyebileceğim bir öykü olan son öyküyü okuduğumda bu duyguyu çok derin yaşadım.
Betimlemeye zaten söylenecek söz yok, kapakta ve her öykü başında bulunan çizimler de öyküler ile uyumu harika olmuş. Okudukça geri dönüp baktırdı. :)
En sevdiğim öykü Çikolatalı Gofret oldu. Kitabı okuyanların birçoğunda da bunu gördüm. Aslında başarı olarak diğerlerinden farkı yok, biz orda geçmişi, nerede o eski bayramlar sitemimizi, sobanın (zahmeti hariç:)) bizde hissettirdiği o garip sakinliği kısaca bizi çocukluğumuza götürerek tatlı bir hüzünü bulduk. Bizle başbaşa bırakıyor bizi..
Bir damla suyun önemi, devlet meselelerini, enflasyonu:), affetmeni ne anlam taşıdığını, anne - babanın bizdeki yerini, kendini bulmak ile delirmek arasındaki ince noktayı inceden inceden aktarılmış,diğer öykülerinde.
Kısacası okurken hem tebessüm etmek hem hüzünlenmek hem de umutlanmak istiyorsanız kitabı hemen okumalısınız. :)
Yüreğinize, kaleminize sağlık hocam 
Emrah Atiş
İlk kez okuduğum 
Zeynep Kaçar, 
Kabuk adlı romanında üç farklı kuşaktan üç kadının hikayesini karakterlerin kendi ağzından bizlere anlatıyor. Bu kadınlar acı ile yoğrulan kadınlar. Kayıplar, hüzünler, terk edişler yaşamış olsa da yeniden hayata tutunmaya çalışan kadınlar.
Yazar, üç kadın üzerinden aile kavramını ustaca sorgulayıp, ailenin bu kadınlar için hem sığınak olurken hem de içinden kaçılmaz bir kapana dönüştüğünü gösteriyor. Bu kapandan kaçmanın yolu bazen delirmek bazen de bir şeylere tutunmak oluyor...
Konu ne kadar tüylerinizi diken diken etse de başlangıçta anlatım aşırı karışık geliyor. Kim kimdi derken kitabı yarılıyorsunuz. Acaba bölüm başlangıçlarında hangi karakter olduğu belirtilse daha iyi olur muydu diye düşünmedim değil. Bilinç akışı tekniğini ustaca kullanan yazar, finalde bizleri şaşırtmayı başarıyor.
Delirmek Üzereydim!
Sevmenin ve insan olmanın anlamına dair harika bir keşif
Prof. Andrew Martin dünyanın en büyük matematik bilmecesini çözüyor ve ardından sırra kadem basıyor. Başka bir Andrew Martin olarak geri dönüyor. İnsanlığımızı sorgulatan, şahane tespitleri olan akıcı ve inanılmaz bir hikaye. Yazar 
Matt Haig ın okuduğum üçüncü kitabı ve bunu da çok beğendim.
"Gülmek, delirmek gibi, tek çıkış yoluydu sanki,insanların acil çıkış kapısı. "
" Haberleri izlerken türünün üyelerini sıkıntı içerisinde gördüğünde yapabileceğin hiç bir şey olmadığını düşünme. Ama yapabileceğin şey her ne ise bunun haber izleyerek yapılmayacağını bil."
" Sen insansın para meselesini kafana takacaksin elbette.Ama paranın seni mutlu edemeyeceğini bil. Çünkü mutluluk dükkanlarda satılmıyor. "
Yakında, Hiçbir şey çok uzak değil.
