"Ama kız benden nefret ediyor."
"Senden nefret etmek imkânsız." Ayağa kalktı ve sırt çantasını duvara yasladığı yere doğru yürüdü. "Güven bana denedim."
Sayfa 152 - Violet - XadenKitabı okuyor
Düşünmekten daha büyük sermayesi olmayan insan, kalbine düşleriyle süslediği şükrünü iliştirince dünyaya dahi meydan okuyabilir. Demir paletleri altında canavar hislerle ilerleyen tankların karşısında bir Filistinli, dünyayı karşısına alabilir. Kız çocuğu da olsa zulüm karşısında tetikte bekleyen acımasız parmağa, "Durma bas!" diye meydan okuyabilir. Belki ölebilir! Ama ölüm, mazlumun zalime boyun eğmek korkusundan daha büyük olmayabilir. Ancak inanan bir kalp bunu bilir.
"Ankara'nın dar sokaklarında, yaz yağmurunun altında ıslandı genç kız. Islatan yağmur muydu gözyaşları mı kestiremedi."
