KUNÂLA
vakit geldi kunâla
dünyayı göreli çok oldu
tam kırk yılda seni buldum kunâla
bu can tenden geçmeden
bu dünyadan göçmeden
bir kerecik sevmek çok değil
sevdiğime şiir
ben senin hasretinle
yanar dururum ömrüm boyunca.
tanrıdan sonra yurdum,
yurdumdan sonra sen varsın.
haziranda bir duman tüter boram boram,
sen o dumansın.
bütün limanlardan gemiler
Okur Takip Önerileri
şimdi ölebiliriz aslında
bir proleter gibi dikeriz gözlerimizi belki hayata
Uhud’un okçularından rol çalıyor nasılsa dünya
o filmin sonunda ağlayacaktık galiba
güven adıgüzel