Denge
Sizin alınız al,inandım.
Morunuz mor ,inandım .
Tanrınız büyük,amenna.
Şiiriniz adamakıllı şiir,
Dumanı da caba.
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız.
iliskiler acitiyor fazla verip az aliyorsak
denge dogru oldugunda hersey sakin ve iyi
ben kendim oldugumda sen kendin olabiliyorsun dinlenebiliyoruz
once kendimi seviyorum bu bana seni sen olarak sevme firsatini veriyor
temizce
Her şey alt üst olmakta. Hiçbir değerin güvencesi kalmadı. Hiçbir düzene mutlak gözüyle bakılmıyor. İyi ve kötü, haklı ve haksız, doğru ve yanlış hakkındaki bütün tasavvurlar bir kenara atıldı. Artık kimse yaptığından emin değil. Her yere şifalı bir şaşkınlık yayılıyor ve herkesi düşünmeye zorluyor. Herkes huzursuzluk içinde, her yerde insanın
Sayfa 107
"insan doğasının aradığı en yüksek haz, ruhsal denge, ruhsal sükûnettir."
Epiküros
Eşyada mukavemet var. Bir kadının gittiği, evden belli olur. Kadın giderken düzeni de götürür bir kere. Yaşayan ev sarsılır. Ev dediğiniz şey küçük büyük elementlerden oluşur. Kadın olan evde, erkeğin anlayamayacağı bir denge vardır elementler arasında. Erkek her birine vakıf olduğunu düşünse bile, onların nasıl bir uyumla işlediğini bilemez. Kadın gidince evin dokusu bozulur, susuz kalmış çiçeğe benzer, solar. Küçük şeylerin izi silinir. Eşyanın dili tutulur, ev sağırlaşır.
Denge, madde lehine bozulunca insanın nefsi; mana lehine bozulunca da ruhu öne çıkıyor, biri diğerini bastırıyor Can Yunus!
Sayfa 67Kitabı okuyor
Neyse ki, daha önce sözü edildiği üzere, evreni kendi patikalarında ve gezegenleri de onun yörüngesinde tutan denge zorunluluğu, bir taraftan bir şey eksildiğinde öte tarafa ona az çok denk, eğer mümkünse aynı nitelikte ve aynı oranda bir şey konmasını her zaman şart koşar, böylece farklı muamele görmekten kaynaklı yakınmalar birikmiş olmaz .
Sayfa 21 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
ihtiyacımız olan belki de budur: ahenkli bir denge..
Kadın giderken düzeni götürür bir kere. Yaşayan ev sarsılır. Ev dediğiniz şey küçük büyük elementlerden oluşur. Kadın olan evde, erkeğin anlayamayacağı bir denge vardır elementler arasında. Erkek her birine vakıf olduğunu düşünse bile, onların nasıl bir uyumla işlediğini bilemez. Kadın gidince evin dokusu bozulur, susuz kalmış çiçeğe benzer, solar. Küçük şeylerin izi silinir. Eşyanın dili tutulur, ev sağırlaşır.
İnsanın bir denge aleti olduğunu düşünüyorum. Bozuk olduğu için adaleti sağlayamayan bir denge aleti. Bilinçlenmeye çalışmamız, okumamız, analiz gücümüzü arttırma çabamız hep bu bozukluğu onarmaya, ayarları yeniden yapmaya yönelik uğraşlar.
Hegel'de tezle antitez, sentezin içinde erir. Oysa Proudhon'a göre bir sentez söz konusu olamaz, tezle antitez ancak bir dengeye varabilir. Bir denge de başka dengelerle karşılaşarak yeni dengelere yol açabilir. "Bir elektrik pilinin pozitif ve negatif kutupları nasıl birbirlerini yok etmezlerse, tezle antitez de birbirinin içinde erimezler. Mesele onları kaynaştırmak değil aralarında bir denge kurmak, daima değişen bir denge... Hegel'in formülü yanlıştır, üç terim yoktur, iki terim vardır ve antinomi çözümlenemez, ya sallantıda kalır ya da dengeye elverişli bir antagonizma meydana getirir."¹
Sayfa 410 - İletişim Yayınları, 10. Baskı
Unutmayalım ki; insanın denge ve düzeni vahiyidir... İç dengesi bozulan insan, yeryüzünde bir “bozguncu” ve “kan dökücü” olarak ortaya çıkar... Vahyi “ruh” un sükunudur... Ruhun isyanını başka türlü bastıramazsınız... Ruhu kirlenen insan evreni de kirletir.
Sayfa 34Kitabı okuyor
