nerde kendini bilmez cocuklar,
bir sabah oylece cekip gittiler,
cinladi alki$lar kor sokaklarda,
yankisi kime kaldi?
deniz koydum adini,
kederi bende kaldi,
uzak koyler kurdum birbirine,
Bu yaşına kadar ne öğrendin derseniz, devam etmeyi öğrendim. En en tepede bir kaya vardı. Ondan sonrası inişti bence. Sonrasını göremesem de, bütün görkemiyle tepeden bize bakan kayanın müjde vereceğinden emindim. Adını Umut Kayası koydum. Ne zaman geriye baksam, kat ettiğimiz yola inanamıyor, kayaya az kaldı diyordum. Dağ bana, kat ettiğim yolla
Nerde kendini bilmez çocuklar?
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınlandı alkışlar kör sokaklarda
Yankısı kime kaldı?
Deniz koydum adını
Kederi bende kaldı
Uzak köyler koydum birbirine
Denizine aldandım.
Ey Yar!
Sen de görüyorsun ki geri dönüşü yoktu bu yolun bütün yollar kapandı, bütün gemiler yakıldı ve ben ucu bucağı olmayan, yüreğime sığmayan kocaman bir Deniz koydum adını ....