"Konuşmaya gelince, üstünüze yok. Ama iş başa düşünce, parmağınızı oynatacak cesaretiniz yok."
Sessiz sorularına anlayışla karşılık verecek olan denizdir gibi geliyordu ona.
Hiç aklına geldi mi? Sahil denizin pes ettiği yerdir. Pişmanlıkları, yorgunluğunu, üzüntüsünü taşıyıp bıraktığı yer.Sahili gördüğü zaman deniz bırakır inanmayi ve söner umutları, tıpkı dalgaları gibi.
Biliyor musun, bana ilgisiz bakan gözlerin benim sahilim oldu.
Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... "Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir."
