Baharı yaz uğruna tükettik,
Aşkı naz uğruna,
Ve papatyaları seviyor sevmiyor uğruna;
Derken ömrü tükettik,
Bir hiç uğruna..
-Sezai Karakoç-
Âdem, Neydim ne oldum, derken, insan olanın ne oldum değil ne olacağım, demesinin anlamını kavradı.
Başka insanların düşüncelerini biz miras yoluyla alırız. Tekerlek de miras kalmıştır bize. Onu alır, araba yaparız. Derken araba değişir, otomobil olur. Otomobil de uçak olur. Ama bu sürecin tümü yer alırken, bizim diğer kimselerden aldığımız tek şey, onların düşüncelerinin ortaya koyduğu son üründür. Eylem gücü, bu son ürünü alıp malzeme olarak kullanan, oradan bir sonraki adımı ortaya çıkaran yaratıcı güçtür. Bu yaratıcı güç ne verilebilir, ne de alınabilir. Paylaşılamaz ve ödünç verilemez. Bir tek kişiye, bir bireye aittir. Yaratılan şey, yaratanın mülküdür. İnsanlar birbirlerinden öğrenirler. Ama öğrenmenin tümü aslında yalnızca malzeme değiş tokuşudur. Hiç kimse bir başkasına düşünme kapasitesini veremez. Oysa o kapasite, bizim sağ kalmak için tek gücümüzdür.
Plato Film Yayınları
Hera ☆•°
"O gördüğün kızı.. Bir ismi var. Bir gün tüm dünyamın bu ismi duyacağını söylüyorlar. Bir plana hizmet ediyor," derken gözlerinde
buz gibi bir bakş belirdi ve bir an yüzünde başka birinin gölgesini gördüğümü sandım.
Duymak isteyip istemediğimden emin değildim ama yine de merakıma yenilip, "isim ne?" diye sorduğumda gözlerini kaçırmadan bana bakmaya devam etti, derin bir nefes alıp yavaşça bıraktı ve
usulca fisildadı.
"Ona Hera diyorlar."
Sayfa 43 - Parola yayınlarıKitabı okuyor
Ender vs Ervin akademi günlükleri...
"Kızım, sen bilmiyor musun seni neyin delirtebileceğini?"
"Hayır," dedi, oldukça ciddiydi.
"İyi," derken sırtımı dikleştirdim ve ona baktım, gözlerine sanki ruhunu görebiliyormuşum gibi baktım. Aslında bir bakıma gerçekten görebiliyordum ve görmemiş olmayı diliyordum.
Nefesimi bırakıp sıkıntılı bir şekilde, "Öfken," diye cevapladım.
"Ne?" derken kaşlarını çattı.
"Sen, kendin. Kendini ancak sen delirtebilirsin," dedim ama bana hiçbir şey anlamadığını belirten bir bakış attığında
"Duyguların çok şiddetli senin," diye açıkladım daha sonra.
"Sevgin, öfken.... Nefretin. Sevgi belki değil ama diğer hisler senin kendini kaybetmene sebep oluyor.
Sayfa 41 - Parola yayınlarıKitabı okuyor
#bağışlama
Bağışlama, ancak nefretinizin sahte bir benlik duygusunu güçlendirmekten başka bir amaca hizmet etmediğini anladığınızda doğal olarak gelecek olan bir şeydir. Görmek, özgürleşmektir. "Düşmanlarınızı bağışlayın," derken, İsa aslında insan zihnindeki en temel egosal yapılardan birini ortadan kaldırmaktan söz ediyordu.
