“Çölde bir vaha görürsün, koşarsın ona doğru. Fakat bakarsın ki bu bir seraptır. Derken başka bir yerde yine bir vaha, koşarsın ona da. Bakarsın ki bu da bir seraptır. İnsan abıhayatını arar durur. Nihayet gerçek bir vaha görür, onu da serap zanneder, sırt çevirir. Hayat böyledir.”
“Başımı alıp dağlara çıkıcam
Avazım çıktığı kadar haykırıcam
Dağlar taşlar yıkanacak gözyaşlarımda
Beni onlar anlayacak derken,
Ben sen anla diyordum aslında
Baktın öylece anlayamadın
Teselli edecek sözler aradın
Çığlığı duyamadın
Suskun olduğum günlerde yüreğimin neden buz tuttuğunu düşünmedin hiç
Girip göz bebeklerinden bana bakmaya zaman mı yok yürek mi bilmiyorum
Ben beni anlatmaya yetmedim biliyorum
Seni anladım mı yeteri kadar şimdi düşünüyorum
Sar beni
Üşüyorum..."
Yıldız Kenter
Yks'den sonra Babamin Arabasini alip cadadeki platin sari ablalara tekrardan piyasadayim derken benim hayvanlik
Kendi özgürlüğüm kendi ellerimdeymiş,
Fark etmemişim o da kayıp gitmiş.
Tutayım derken yetişememişim,
Ayağım takılmış,
Kalkamamışım ama bakınmışım etrafa.
Görünmemiş tekrardan bana,
Onu da kaybetmişim.
~Lavinya~