Günlerdir içimde ağırlaşan bir melankoli ve derin bir içe kapanıklık hali var. Bu durumun sebebi ise acı bir farkındalık; kötü hissettiğim zamanlar içimi dökmek, bir dostla dertleşmek isterken yanı başımda gerçekten bu hislerimi paylaşacak birinin olmadığını görmek. Bu bilinç, beni sanki bir siyah örtü altına alıp karanlık bir boşluğa atıyor. Elbette biliyorum ki insanın kendisini aydınlığa çıkaracak olan ışık kendi içindedir. Ancak ben bu içsel yolculukta kendi ışığımı kimseye kapamadım. Ve tam da bu durum, yüreğimi yakan nokta; kendi ışığımı başkalarıyla paylaşırken, kendi ışığım sönük olduğunda kimse kendi ışığını benimle paylaşmıyor. Bu bilinç, bana acı veren şey..
Dost gibi dertleşmek, karşındakini dinlemek anlamına gelir, öğretmenlik yapıp çözüm önerileri sunmak değildir.
Hissettiklerimi anlayan biriyle dertleşmek iyi geliyordu.
Sayfa 201Kitabı okudu
“Efendimiz(SAS) şöyle buyurmuştur: “ Sizden her kim Rabbi ile konuşmak/ dertleşmek isterse Kur’an okusun.”
Sayfa 10Kitabı okudu
-Sunuş Taha Kılınç- Nedir Bu Gençlerin Derdi ?
Sıklıkla, biz Müslümanları ilgilendiren konuları istişare etmek ve dertleşmek üzere genç arkadaşlarla bir araya geliyorum. Bazen öğrenci yurtlarında, bazen konferans salonlarında, bazen de özel sohbet ortamlarında... Her seferinde, konuşulan konu hele de dinî bir içeriğe sahipse gençlerin daha "kendilerinden" bir dil aradıklarına şahit oluyorum. Onları kalplerinden yakalayacak, nasihatlerin hayatlarına yansımasına yarayacak, durumlarını küçümsemeyen, aksine anlayan ve içlerini dupduru görebilen bir dil...
Sayfa 7Kitabı yarım bıraktı
Seninle dertleşmek istediğim çok şey birikti
Söze nereden başlayacağımı biliyorum da nasıl bitireceğim konusunda hiç bir fikrim yok.