"Sevgili kalem; seni seviyorum. Ve sevgili yalnızlığım, seni de.
Ben kendimi bile yazarak tanıdım, öğrendim. Korktuğum, bilmediğim, girmeye çekindiğim yerlerimi hep onun sayesinde keşfettim." diyerek başlamış, Mehmet Deveci, yalnızlığıyla konuşmaya ...