Deutsch, kederlenememenin çocukluk dönemindeki çözümlenmemiş bir yitimden kaynaklandığını ve bastırılmış duyguların eninde sonunda bir ifade yolu bulacağını savunmuştur.
Sayfa 84 - Oa YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Deutsch, dünyaya, kadınların, erkeklerine boyun eğdikleri anlamı en mutlu anları olduğu konusunda güvence vermiştir.
Sayfa 40 - öteki yayınları
Helene Deutsch için menstrüasyon;
… kanın ilk akışının bilinçdışında hadım edilmiş olma ve ceza olarak çocuk sahibi olmasının engellenmesi anlamına geldiği ve böylece iki kere hayal kırıklığına uğramaya eşdeğer olduğu sonucuna varmıştır.
Sayfa 314Kitabı okudu
Kaleme aldığın bir gazete makalesi değil, bir insan hayatıdır
Parvus, Leo Deutsch ve Trotzky ile çektirdikleri bir fotoğrafı sürekli yanında taşır. Bu fotoğraf, St. Petersburg’ta o zamanlar moda olan bir fotoğraf atölyesinde çekilmiş olabilirdi. Üçü de son derece şık siyah takım elbise giymiş, kravat takmıştır, beyaz gömleklerinin yakalan kolalıdır; yüzlerinden özgüven, hoşnutluk ve politik önemlerinin gururu okunmaktadır. Oysa bu fotoğraf çarlık hapishanelerinden birinde çekilmiştir; olasılıkla gardiyanlardan biri tarafından. Parvus hapishaneye götürülürken ilginç bir olay yaşanır. Hapishaneye “üçüncü sınıf cenazeler için" kullanılan külüstür bir arabayla götürülmüş ve kendisine tek bir asker refakat etmişti, istese kesinlikle kaçabilirdi. Nöbetçiyi ekarte edebilir, gerektiğinde öldürebilirdi. Helphand’ın hapishaneye götürülürken kafasından bu düşünceler geçmiş, ama o kendisinin katil değil yazar olduğunu hatırlayarak kovmuştu kafasından bu düşünceleri. Kendisini şöyle uyarmıştı: “Dikkat et: Bu, kaleme aldığın bir gazete makalesi değil, bir insan hayatıdır"
Polisin izini ancak 3 Nisan 1906'da bulabildiği Parvus, saklandığı yerde yakalanarak Sovyet’in diğer önderlerinin kaldığı hapishaneye gönderildi. Tutuklanmalar veya Sibirya’ya sürgün bütün bir Rus devrimci kuşağı için neredeyse kaçınılmaz bir deneyimdi. Hapishaneler Rus devrimcilerin okulu, üniversitesi, hatta bazen istirahat ettikleri yerlerdi. Rus hapishaneleri son derece ilkel, sağlıksız ve moral bozucu olsalar da totaliter devletlerin örgütlü zorbalığının yarattığı kurumlarla kesinlikle kıyas kabul etmezdi. Stalin’in hapishaneleri ve toplama kamplarıyla -Hitler'inkilerden söz bile etmiyoruz- karşılaştırıldığında çarlık hapishaneleri liberal eğitim kuramlarına benziyorlardı. Trotzky çarlığa karşı en ağır ithamları hapishanede kaleme aldı; Lenin, Sibirya'da sürgündeyken ördek avından söz ediyordu coşkuyla; Leo Deutsch ise her defasında kaçmak için bir fırsat buluyordu
Plehanov fazla akademik, fazla “klasik" ve mağrurdu. Oysa genç Rus devrimci kuşağının baba-dost gibi gördüğü Pavel Borissoviç Akselrod’un rahat, titiz fakat özverili tavrından çok etkilenmişti. Narodnaya Volya’nın romantik kahramanı, eksantrik ama anaç bohem kişiliğiyle Vera Zasuliç’e de güven ve hayranlık duygusuyla bağlıydı. Çarlık rejiminin hapishanelerinden kaçma uzmanı olarak Leo Deutsch ise her duruma çare üretebilen, iyimserliği ve azmiyle ünlü eylem listesi kabarık bir devrimci Ülis olarak nam salmıştı. Helphand, eski kuşak liderlerin yanı sıra, daha sonraki yıllarda gerek Rus-Polonya, gerekse de Alman işçi hareketi üzerinde önemli etkilerde bulunacak bir grup Polonyalı öğrenciyle birlikteydi. Julian Marhelevski, Rosa Luxemburg, Leo Jogich ve Adolf YVarzaxski-Warza bu yıllarda, Julius Wolfun ekonomi politik dersi verdiği Zürih Üniversitesi’nde ekonomi politik okuyorlardı. Bunlar arasında özellikle, daha sonraları Karski kod ismini kullanacak olan Dr. Julian Marhelevski ve felsefe doktoru Rosa Luxemburg Helphand'ın hayatında önemli rol oynayacaklardı. Daha sonraki yıllarda sosyalist mücadelede içinde bir araya gelecek olan bu ateşli sosyalistlerin birliktelikleri, İsviçre'nin burjuva kentlerindeki ünlü üniversitelerde akademik öğrenim gördükleri sırada öğrenci arkadaşlığıyla başlamıştı