Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Bir İdam Mahkumunun Son Günü
Kitabı elinize almadan önce, antidepresanınızı yanınıza almayı unutmayın
Romantik akımının Fransız öncüsü V.Hugo'nun okurda depresif izler bırakan eseriyle merhaba.
Çocukluğunda yaşadığı siyasi karmaşayı eserinde hissettiren Fransız yazar, aynı zamanda ölüm cezasının insanlık dışı yönünü ve toplum üzerindeki etkisini gözler önüne seriyor.
Fransız Devrimi sonrası monarşik yönetimin izlerini taşıyan eserde, bir taraftan idam cezasının ve hafifletilmiş (!) ceza olan "ömür boyu kürek mahrumiyeti"nin acımasızlığı ortaya konulmuş, diğer taraftan ceza derecesinin nüfuz sahibi kimseler ile standart toplum arasında farklı oluşundan sebep eşitsizliğin kol gezdiği bir dönemden bahsedilmiştir.
Yaşadıklarını "bir mahkumun entelektüel otopsisi" olarak niteleyen yazar, kahramanımızı bize "ölümü kürek mahkumiyetine tercih ederek esareti men eden" yürekli(!) biri olarak tanıtsa da biz onu idam günü yaklaştıkça içinde yaşadığı panik, korku ve hezeyanları ile hatırlayacağız.
İdam cezasının tavizsiz bir şekilde karşı çıkıldığı eserde, 6 haftalık zindan sürecinde kahramanımızla birlikte siz de can çekişecek, giyotin sehpasına uzanan o ıstırap merdivenini onunla birlikte tırmanacaksınız.
Tanrının ortanca çocukları
"Kaç kuşaktır insanlar nefret ettikleri işlerde çalışıyorlar; neden? Gerçekte ihtiyaç duymadıkları şeyleri satın alabilmek için. Bizim kuşağımız büyük bir savaş görmedi, büyük bir buhran yaşamadı; ama bizim de bir savaşımız var. Büyük bir ruhani savaş bu. Kültüre karşı büyük bir devrim hazırlıyoruz. Büyük buhran bizim hayatlarımız. Biz ruhani
ACI AMA GERÇEK HATIRALAR
Roman olarak nitelendirilen eser anıları tarihi gerçekliği kendini kahraman ilan etmeden insanları zaaflarını acılarını zayıflıklarını içinden çıkmadıkça battıkları kendilerini koruyabilecek sığınacak dalları olmayanları anlatıyor. Devrimci kalemine örnek bir eser oluştururken tarihe tanıklık düşerken suçluları kötü gardiyanları da açık kimlikleri ile yargılıyor. Romantik devrim ve ütopik sosyalizm yerine çıplak gerçeklik öyküleri canlı tutmaya yetiyor. Devlet dediğimiz baba bize sıcak kollarını açmalı.
Nazım Hikmet'in bütün şiirlerinin bir arada toplandığı bir kitap.
Türk şair, oyun yazarı, senarist ve romancı Nazım Hikmet Ran, 15 Ocak 1902 yılında Selanik’te dünyaya geldi. Romantik-komünist, romantik devrimci olarak anılan Nazım Hikmet, politik görüşleri nedeniyle sıklıkla tutuklandı ve gençlik yıllarının çoğunu hapiste veya sürgünde geçirdi. Nazım Hikmet şiirleri 50’den fazla dile çevrildi..
Kitapta her ne kadar savaşlardan devrimlerden felan bahsetmiş olsa bile pek bir şey anlattığı yok
daha çok romantik bir kitap yani birde mekan mekan gezdiriyor savaşların içine girmeden üsten anlatıp geçiyor. kitabta bütün mevzuyu devrimci bir adam ile kadınn aşkina bağlayıp konuyu bitiriyor.
Aslında kitaptan çok şeyler bekliyordum ama çok başka yerlere gidip konuyu dağıttı
Birinci Dünya Savaşı ve ardından halk için ve halka rağmen yapılan ayaklanmanın sonucu kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin o zamanki lideri Gazi Mustafa Kemal Atatürk tarafından CHP kürsülerinde anlatılan tarihi. Atatürk'ün usta bir siyasetçi olduğunu ve gerçekleri ara ara çarpıttığını ve devrimci hareketleri oldubittiye getirerek yaptığını biliyoruz. Bu açıdan, Nutuk'a, döneme ışık tutan en tarafsız ve sağlam kaynak sıfatını veremeyiz. Bu daha çok tarihin kendisinden ziyade, tarihi Atatürk'ün gözünden tecrübe etmek için okunulacak bir kitap. Refah açısından ilerlemiş olsak da ideal olarak 1927'den modern hale gelememiş olmamız içimizde Osmanlıcıların baskın olduğunu gösteriyor. Halk için ve halka rağmen yapılmasına devam edilse, çok daha başarılı olacağı akla gelen inkılaplar hakkında 2017'de yorum yapmak çok karamsar bakış açıları doğuracağından, insan belki de tüm devrimi gençlere emanet etmek gibi romantik bir karar yerine kurumlaşmaya yüklenilse daha mı iyi olurdu diye düşünmekten kendini alamıyor. Realist görüşleriyle ünlü olan Atatürk'ün nasıl olup da böylesi idealist ve gerçek dışı bir sonuca vardığını merak ederken, acaba Cumhuriyet sonrası yüzüne korkmadan gülen tek insanların halkın içinden gençler vs. olması düşünce sürecini etkilemiş olabilir mi diye tahminlerde bulunuyorum. Tahminlerim bana kalsın, orta sınıf Nutuk'u okusun isterdim. Gaza gelirlerdi bence.
