İnsanların kapsamlı değişim projelerine balıklama atlamaları için son derece memnuniyetsiz olmaları, fakat aşırı yoksulluk içinde de bulunmamaları gerekir. Ayrıca, güçlü bir öğretiye, yanılmaz bir öndere veya yeni bir tekniğe sahip olmak yoluyla, yenilmez bir güç kaynağının kapılarının kendilerine açılacağına inanmış olmaları gerekir. Geleceğin imkân ve ihtimalleriyle ilgili de müfrit bir kavrayışa sahip olmalılardır. Ve nihayet, giriştikleri büyük hamle sırasında karşılaşılacak güçlüklerle ilgili üç maymunu oynamaları gerekir. Tecrübe bir dezavantajdır. Fransız Devrimi'ni başlatanlar, siyasi tecrübeden tamamen yoksundu. Aynı şey Bolşevikler, Naziler ve Asya'daki devrimciler için de geçerliydi. Tecrübeliler böyle işlere önayak olmaz. Onlar, süreklilik kazandıktan sonra harekete dâhil olur. İngilizleri kitle hareketlerine karşı çekingen kılan şey, siyasi tecrübeleridir belki de.
Darağacında Üç Fidanın Son Sözleri...
"Yaşasın Türkiye halkının bağımsızlığı, yaşasın Marksizm-Leninizmin yüce ideolojisi, yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi, kahrolsun EMPERYALİZM"
DENİZ GEZMİŞ 🖤
*****
"Ben halkımın bağımsızlığı ve mutluluğu için şerefimle bir defa ölüyorum. Sizler bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz. Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerika'nın hizmetindesiniz... Yaşasın devrimciler, kahrolsun FAŞİZM...!"
YUSUF ASLAN 🖤
*****
"Ben şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımın mutluluğu için savaştım. Bu bayrağı bu ana kadar şerefle taşıdım. Bundan sonra bu bayrağı Türkiye halkına emanet ediyorum. Yaşasın işçiler, köylüler ve yaşasın devrimciler. Kahrolsun FAŞİZM!"
HÜSEYİN İNAN 🖤
youtu.be/0yY1mqvsdRs?si=...
İlk önerme tamam da, ikincisi olmamış:)
Ne türden olursa olsun şiddeti daima, insanoğlunun özündeki aptallığın hoyrat bir yansıması görmüşümdür. Hem zaten bütün devrimciler aptaldır, daha az rahatsızlık verdikleri için onlar kadar olmasa da, bütün reformcular da öyle.
Sayfa 215Kitabı okuyor
Zamanla, yalnız eğitim gerçek bir özgürlüğü getirebilir ve sadece akıl böyle bir özgürlüğü verebilir, diye düşünüyordu Voltaire; "ne kadar aydınlanırsa insanlar, o kadar özgür olacaklar" diyordu. Tek geçerli devrimler, yürekleri ve kafaları değiştirenlerdir ve gerçek devrimciler de, bilgeler ve ermişlerdir yalnız!
Sayfa 165 - Cem Yayınevi / 1. Bası, İstanbul, Eylül 1994Kitabı okuyor
Yoksullar
Bugünkü İngiltere’de potansiyel devrimciler işçiler değil, imtiyazsızlaştırılan kamu personelleri ve iş adamlarıdır. Bu sınıf daha önce sahip olduğu bolluk ve egemenliğin canlı anısını taşımaktadır; dolayısıyla muhtaç vaziyeti, siyasi acziyeti muhtemelen kabul etmeyecektir.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Sömürgeleştirilenlerin Psikolojisi — Phil Brown (Makale)
Fransa'nin Martinik sömürgelerinde doğan Franz Fanon
Marksist bir psikolojinin geliştirilmesi için bize büyük katkılarda bulunmuştur. Ancak, psikolog ve psikiyatristlerden çok devrimciler tarafından okunduğu için genellikle özgürleştirici psikolojiye katkıda bulunan biri değil de devrim tarihinde bir kişilik olarak algılanmıştır Fanon, sömürgeleştirilmiş Cezayir'deki yaşantılarından kalkarak yazdığı yazılarda ana hatlarıyla "akıl hastalıkları"nın çoğunun toplumsal sistemden kaynaklandığını ve bu sistemin değiştirilmesiyle ortadan kaldırılabileceklerini anlatır. Bu yaklaşım, toplumu bir bütün olarak göremeyenler taraftndan indirgeyici bir yaklaşım olarak değerlendirilmiştir. Bu tür insanlar dünyayı Fanon'un kullandığı diyalektik terimlerle göremezler; politika ve psikolojinin asla biraraya gelmediği bölmelenmiş bir düşünceler dünyasında yaşarlar. Bu bölmeleme bir mistifikasyon aracıdir, Fanon bunu kırma yoluna gider.
Ne zaman fetihler olmuşsa fatihlerde olmuştur, bir devlette devrimler yapıldığında devrimciler olmuştur, her seferin komutanı olur diyorlar. İnsan aklı buna şöyle karşılık verir gerçekten de ne zaman fatihler ortaya çıkmışsa savaşlar da olmuştur, ama bu savaşlara fatihlerin yol açtığını ve savaş kanunlarını bir tek kişinin eylemlerinden çıkarılabileceğini ispatlamaz.
Öbür devrimciler, en azgınları ya da kızıl olanları bile devrim yaparken kısmen de olsa genel duruma, hatta yasalara uygun davranırlar. Oysa Cizvit devrimciler yasa falan tanımazlar, hem de inanılmaz ölçülerde. Bu kara ordu insanlığın, uygarlığın dışında bir olgudur; yalnızca kendi içinden çıkmadır. Bu status in statu'dur [devlet içinde devlet].
Sayfa 845 - Yapı Kredi Yayınları
Galiplerin aklında ne kadar şiddet olduğunu ve şiddetin ne kadar çabuk daha fazla şiddet doğurduğunu fark edememişler. Devrimciler babalarını götürmüş. Ne onu bir daha görmüşler, ne cesedi eve ulaşmış ne de ölümü resmen ilan edilmiş. Yok olmuş.
Son kalan ışıltıya mı tapacağız
Karanlığın külünde!?
Dönüş yoluna
Kandilleri asacağız...
Unutur muyum
Gebe topraktan geldiğimi!?
Unutur muyum
O büyük duvardan olduğumu!?
Ey hüzünlerde patlayan vatan
Ey hüzünlerde patlayan vatan
Askerler dalgalanır
Devrimciler devrim ateşini yakar
Yanan esmer yüzlerin
Alınlanna poşu bağlar
Ve göğüslerler saldırıları...
Sayfa 20 - E-KitapKitabı okuyor
Değişim Arzusu
Tecrübe bir dezavantajdır. Fransız Devrimi’ni başlatanlar, siyasi tecrübeden tamamen yoksundu. Aynı şey Bolşevikler, Naziler ve Asya’daki devrimciler için de geçerliydi. Tecrübeliler böyle işlere önayak olmaz. Onlar, süreklilik kazandıktan sonra harekete dâhil olur. İngilizleri kitle hareketlerine karşı çekingen kılan şey, siyasi tecrübeleridir belki de.
Sayfa 26Kitabı okuyor
“İlkeleri olan devrimciler de aslında diğer insanlardan farklı değildi, ilkelerini satarak, başka erkeklerin parayla satın aldıklarını onlar kurnazlıkla elde ediyorlardı. Bizim için cinsellik neyse, onlar için de devrim oydu. Kullanılacak bir şeydi. Satılacak bir şeydi.”
epub
“Yaşasın devrimciler. Kahrolsun faşizm! ”
“Ben halkımın bağımsızlığı ve mutluluğu uğruna şerefine bir defa ölüyorum. Sizler, bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz. Biz halkımızın hizmetindesiniz. Yaşasın devrimciler. Kahrolsun faşizm! ”
Sayfa 27 - Gönül Yayıncılık
