Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Dilara
Dilara
@dilaraozb
mesajlara cevap vermiyorum
53 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gece Yarısı Kütüphanesi kitabını okumamış biri olarak yazarla beni tanıştıran ilk kitap, Zamanı Durdurmanın Yolları oldu. Şunu söylemeliyim ki kitabı okuduktan sonra Gece Yarısı Kütüphanesi'ni daha çok merak etmeye başladım.
Zamanı Durdurmanın Yolları'na gelirsek, kitabı çok akıcı buldum ancak altında kurgudan bağımsız anlamlar taşıyan cümleler çok sığdı. Minimum kelime kullanılarak anlatılmış ve basitleştirilmişti, bir kurgu cümlesinden bunu bekleriz evet ancak bazı cümleler günlük hayatta sık sık kullandığımız cümle kalıpları kullanıldığında anlamını yitirir. Öyle cümellerdi işte.
Kurguyu yorumlayacak olursak, kitabın sonu çok aceleyle yazılmış gibi hissettim.
[SPOILER]
Marion'un bir anda ortaya çıkışı ve Omai'nin evinin önünde yaşananlar bana aşırı anlamsız geldi. Kitabı okurken sonlara yaklaştığımda neler yaşanacağını merakla beklemekteyim zaten, bu kadar olayın 50 sayfada nasıl toparlanacağı merak konusuydu. Böyle bir kurguyu biraz uzatıp daha kalın bir kitap ortaya çıkarılsa daha güzel olurdu ne yalan söyleyeyim.
Üzerine çok düşünülecek ve fazla etkileyecek bir kitap değildi kısacası. Güzeldi ama etkileyici değildi.
Kitabın baş kahramanı Franz'ın yaşadığı uyum süreciyle kendi hayatım arasında benzerlikler yakalamamdan dolayı kitabı oldukça beğendim. Konu itibariyle 2. Dünya Savaşı hakkında birçok şey okumayı beklesek de Yahudi soykırımı çok yüzeysel geçilmişti. Evet ortada bir soykırım vardı ve bunun sonuçlarını da net bir şekilde gördük ancak Franz henüz bunun ne anlama geldiğini bilmiyor gibiydi. 2. Dünya Savaşı'nı daha net hissetseydik daha mutlu bir okur olabilirdim.
Yazarının da bir oyuncu olmasından kaynaklı olsa gerek kitap oldukça sinematik yazılmıştı ve olay örgüsü çok güzeldi, akıcıydı ve sıkmadı.
Gelelim kitabın baş karakterlerinden Freud'a. Açıkçası Freud'u Freud yapan hiçbir şey okumadım kitapta. Bahsedilen karakter Freud yerine herhangi bir yaşlı profesör olsa çok daha tatmin edici olurdu. Buna rağmen Freud ve Franz'ın ilişkisi çok hoştu ancak Freud'un Franz'a verdiği tavsiyeler oldukça sıradandı, yoldan geçen herhangi bir insanın verebileceği tür tavsiyelerdendi ve derinlikten çok çok uzaktı.
Bu tarz ufak tefek pürüzleri atlarsak, kitabı kesinlikle tavsiye ederim. Çerezlik, hoş.
Not: Kitabın bitirdikten sonra kapağı gözüme çok anlamlı geldi. Otto üzümlü kekim.
2 sene önce üniversite sınavına hazırlanırken çözdüğüm bir paragraf sorusunda ballandıra ballandıra anlatılmış ve 2 senedir de aklımdan çıkmayan, okumayı deli gibi istediğim bir kitaptı Karanlıktan Sonra. Aynı zamanda okuduğum ilk Haruki Murakami kitabı.
Bu kitabı okumak için 2 yıl beklememle birlikte çok büyük beklentiler içerisinde elime aldım kitabı. Yazarın dili zorlayıcı bir dil değil ve çok akıcı ilerleyen bir anlatım tarzına sahip. 24 saat içerisinde zorlanmadan bitirilebilecek bir kitaptı ve okurken çok keyif aldım. Murakami, kitap içerisinde kendi playlistini oluşturmuş; aralara şarkı serpiştirilmesi oldukça hoşuma gitti.
Hoşuma gitmeyen noktalara değinmem gerekirse, kitapta birçok olayın havada kaldığını düşünüyorum. Son sayfaya kadar olayların bir sonuca bağlanacağına dair umudumu yitirmememe rağmen bitince tepkim "Ee, noldu yani?" oldu. Kitabın arkasında 'oldukça gizemli ve ürpertici' olarak değerlendirilmiş olan bu romanın sonu beni pek tatmin etmedi ve üzücü bir şekilde beklentimin altında kaldı.
