Dindarlık: Hüzün ve İnziva
Zirveler, soğuk ve ürkütücü diyor çağının vicdanı nihilist derviş Nietzsche.
“Entelektüel Yalnızlık” dedikleri galiba bu.
Sürüden kopup zirveye talip olmak. Yani dipsize, bilinmeze, sonsuza.
Gerçek dindarlık ya da bilgelik bile yalnızlığın ve hüznün çocuğu. Yalnızlığın. İnzivanın. Uzletin. Yani Sina'nın. Hira'nın. Olemp'in.
Hüznü ve inzivası olmayanın dindarlığından kuşku duymalı.
Tanrı bile elçilerini hep şahikalara, zirvelere, uçurumlara çağırır. Konuşmak için, diyalog için, emirlerini tebliğ için. Bu duygular soylu zekalar için geçerli.
Günlük elbise değiştirir gibi düşünce değiştiren fikir zamparaları' için değil.
Düşünce bedel ister, haysiyet ister, kan, ter, emek ve sancı ister. O, sunulmaz bulunur...”
(Entelektüel Yalnızlık, s.61)
Sayfa 11
