sen yolların da bittiği yersin oysa
gitmekten çok gelmeyi severim
ayın doğuşunu güneşin batışını
ve sendeki ahret kokusunu
gözlerimizle konuşmak ne iyi
ne iyi böylece dinlenir kelimeler
zaten yetersiz zaten anlamsız
gözlerinle konuşmak sözlerin en koyusu
en anlamın kalbe yol alan kuyusu
gözlerin en güzeli
Sayfa 17 - Hece
Gece oltu taşıdır işlenir
Ve tesbihe dönüşür zaman
Geçer parmak uçlarımızdan
Sonra ağarlanır toprak güze dökerek hüznü
Hırkasına bürünmüş
Bir derviş suskunluğunda gelir kış
Burda mevsim ikimizden biri
bilirsin eski rüzgârları
savrulmaları sen
nevruz ateşleri mevsiminde
içime yağan ince ince yağmurları
bilirsin ölmeden önce söylenecekleri de
tabutum kuşlar gibi
süzülürken sonsuzluğa
n'olur az daha kal
Sayfa 66
ah kalbim kırılan son dal
sahibi var biliyorum
kahrın da
Sayfa 28
kinleri nefretleri ve zulmü
ikide bir pazara çıkarmanın alemi yok
çünkü bunları tartacak terazi
yüzyıldır bozuk zaten
Sayfa 25
"Kapı önüne düşmüş
gölgeleri süpürüyordu kadın
dudaklarındaki duayı su gibi
serpe serpe
sonra sustu her şey
hiç geçen olmadı anılardan bile..."
Sayfa 49Kitabı okudu
günlerin içinde günler aradım
hep akşamlardan geldim
ağır yükünü taşıyarak gecenin
ekmeği bölüştük iyi de
acılar yığılakaldı
sanma ki bu kadardık
kırıla kırıla çoğaldık çocuğum
Sayfa 39