Diyalektik doğanın , insan toplumunun ve düşüncenin evrim hareketinin genel kanunlarından başka bir şey değildir.
Sayfa 43 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
Hayat, her şeyden önce bir varlığın her an hem aynı, hem de başka şey oluşudur. Demek hayat da bir zıtlıktır. Boyuna konulan ve eriyen bir zıtlıktır ve zıtlık ortadan kalkar kalkmaz, hayat durur, ölüm araya girer. Gene öyle, Düşünce alanında da nasıl zıtlıklardan yakamızı kurtaramadığımızı gördük İnsanın içerisindeki sınırsız bilgi kabiliyeti ile o bilginin gerçekte dışarısından sınırlı olan ve sınırlıca bilgili bulunan insanlarda var oluşu arasında bir zıtlık vardır, bu zıtlık kuşakların art arda gelişi içinde erir; bu art arda geliş hiç değilse bizim için, pratik bakımdan sonsuzdur. Onun için zıtlık sonsuz ilerleyiş içinde erir.' (F. Engels. age., s. 183 (Marks-Engels, Werke, C. 20. s. 111-113))
Sayfa 33 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
Diyalektige göre Çelişki ne saçmadır, ne hiçtir. Tamamıyla hep ve gerçektir. Mademki her şey kımıldayıp değişmektedir, öyleyse bütün kımıltılar ve değişiklikler çelişkilerden doğarlar. Çelişki saçma yahut kör bir tesadüf değil, genel ve yaratıcı bir kanundur.
Çelişki, gelişimin ve dolayısıyla da Varlığın öz iç gücüdür
Sayfa 30 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
Diyalektik süreçte üç karakteri arayabiliriz
1-'Süreç her şeyden önce bir gelişim olduğuna göre, gelişimin ne olduğunu, nasıl olduğunu bilmeliyiz. Demek ilk kavrayacağımız şey: GELİŞİM KANUNU'dur
2- Gelişim neden olur? Çelişkiler yüzünden. Demek ikinci kavrayacağımız şey bu: ZITLIKLARIN BERABERLİĞİ KANUNU'dur.
3- Gelişim, zıtlıkların beraberliği kanununa göre nasıl olur? Nicelik- ten (kantiteden: kemiyetten) niteliğe (kaliteye: keyfiyete) atlayış ile olur. Demek üçüncü olarak kavrayacağımız şey: 'NICELIKTEN NITELİĞE ATLAYIŞ KANUNU dur
Sayfa 26 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
HAKİKİ MADDECILIK "Gerçek dünyaya (Doğaya ve Tarihe) her- hangi bir idealist kuruntu taşımadan bakmaktır. (F Engels, Ludwig Feuerbach ve Klasik Alman Felsefesinin Sonu (Marks Engels, Werke. C. 21, s. 292))
Sayfa 23 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
Diyalektik Maddeciliğin bütün Metafizik Materyalizmlere üstünlüğü şuradadır: 0, daha elektron keşfedilmeden önce maddeyi ve madde- nin en parçalanmaz atom' denilen zerresini dahi canlı bir organiz- ma gibi hareketli, değişir. yaşar ve ölür bilmiş ve öyle bildirmiştir. 0 zamandan beri Doğa bilimlerinin her alanda boyuna ispatladıkları şey de bu olmuştur.
Maddecilik gerçek OLAYCILIK sayıldı mı, artık Diyalektikten ayrılamaz Çünkü maddenin gelişimi ve hareketi ile kendisi ayrı ayrı şeyler
olmaktan çıkmıştır:
"Hareket, maddenin var oluş yordamıdır. Hiç bir yerde ve hiçbir zaman hareketsiz madde olmadı ve olamaz... Hareketsiz madde, tipki maddesiz hareket kadar kavranılmaz bir şeydir. (F. Engels, Anti- Dühring, C., s. 74-75 (Marks-Engels, Werke, C. 20, s.55))
Sayfa 24 - Kökxüz yayınlarıKitabı okudu
Öğreti için her iki kutbu ayrı ayrı gözden geçirirken, aralarında bulu-
nan o kopmaz iç bağı ve ayrılmazlığı bir an bile unutmamalıyız.
Anlamsızlık ve başarısızlık ise, en güzel prensibin ölümü olur. Belki ölümden de kötüsü olur. "Bir doktrini en kestirmeden rezil etmenin yolu, onu toyca savunmaktır." (Lenin). Diyalektiği de, ölümden beter gülünçlüğe düşürmek toyca uygulamaktır-.
Diyalektiğe göre gelişimin nedeni zıtlıkların birlikte çarpışmasına
bağlanır. Formel Mantığın çoğalma ve yalınkat büyüme yahut tekrarlanma sandığı şey, gerçek gelişimin ancak en yüzeyde kalan üstünkörü bir kaba görünüşüdür.
Yunan toplumu gelişip ilerledikçe; yaşayış gibi anlayış da doğruluğuna ilerledi. Sonraları Grek Kenti içinde medeniyet duralarken, sınıf
dövüşleri yıkıcı biçimlere girdi. O yüzden dış evreni araştıran insanın
gözü kendi içine döndü. Felsefe de o dönüşü yankıladı. Sokrates "Kendini
bil" sözünü parolalaştırdı. İnsan toplumu gibi düşüncenin de doğadan
kopması, kendi içine kapanması, hareketten kalması ve durgunlaşması
başladı.