Belinde Diyarbekir kuşağı. Zulasında kimbilir hangi hınç, hangi mısra. Yürür namus bildiği yolda... Yürür yine de yalınayak ve ayakları ...
Ahmed Arif
Şehrin Edebiyat Müze Kütüphanesi
Diyarbakır Ahmed Arif Edebiyat Müze Kütüphanesi’nde birçok etkinliğe katıldım. Ama kendi adıma bir etkinlik henüz yapamadım. Bakalım belki o avluda bir gün ben de sesimi nefesimi Diyarbekir göğüne yollarım…
Diğer şehirlerdekiler de öyle midir, bilmiyorum. Diyarbakır Ahmed Arif Edebiyat Müze Kütüphanesinin sahiden insanı cezbeden bir tarafı var.
Dicle Nehri - Diyarbekir
Çême Dîjle - Amed
Dicle nehri gelin gibi akarsın
Gazi köşkü mahsun melul bakarsın
Kırklar dağı çok ciğerler yakarsın
Ne güzeldir Diyarbekir elleri
"Diyarbekir kalesinde çocuklar
Şiirler okuyacaklar
Dicle'ye karşı..."
Şükrü Erbaş...
ŞEYHMUS DİKEN YAZDI Alipaşa, Lalabey ve Suriçi…
Defalarca yazdım, söyledim. Benim bugün adına “Diyarbakır” denen şehirle değil! Şehrin 1950’li yıllara kadar fiziki varoluşunun binler yıllık kalıtsal abidesi olan etrafı surlarla çevrili ve bugün kısaca adı “Suriçi” diye telaffuz edilen kadim Amida ile ruhi şekillenme birliğim var. Çok adlar almıştır tarih boyunca; Amid, Amida, Dikranagerd,
Ben ki, Sultanlar sultanı, hakanlar hakanı hükümdarlara taç veren Allah’ın yeryüzündeki gölgesi, Akdeniz’in ve Karadeniz’in ve Rumeli’nin ve Anadolu’nun ve Karaman’ın ve Rum’un ve Dulkadir Vilayeti’nin ve Azerbaycan’ın Acem’in ve Şam’ın ve Halep’in ve Mısır’ın ve Mekke’nin ve Medine’nin ve Kudüs’ün ve Diyarbekir'in ve Kürdistan'ın ve bütün Arap diyarının ve Yemen’in ve daha nice memleketlerin ki, yüce atalarımızın ezici kuvvetleriyle fethettikleri ve benim dâhi ateş saçan zafer kılıcımla fetheylediğim nice diyarın sultanı ve padişahı Sultan Bayezıd Hân'ın torunu, Sultan Selim Hân'ın oğlu, Sultan Süleyman Hân ım
İzmir'in imbatı olur
Savururum saçlarını
Gün batımında kucaklarım
Kapodokya'da
Bir kedi olur sokulurum yanına
Van'da...
Elma olur
Amasya'da bulurum seni..
Acı
...
Ve ne Bağdat'tan
Ne Şam'dan
Ne Mekke'den
Ne Diyarbekir'den
Ne İstanbul'dan
Ne Buhara'dan
Bunca telefon direğine rağmen kimse kimseyi
Duymuyor
...
*Ferman Karaçam
Acı
youtube.com/watch?v=XDF6kUs... Sacit Onan'ın sesinden...
Seni de vururlar bir gün ey Acı
Uçuşup durduğun kanatlarından
Sazın, sözün, türkülerin tükenir
Ellerin koynunda kalakalırsın
Şakaklarına kar yağıyor bilesin ey Acı
Gül açan yüzlerimizde
Göğeriyor rengin senin de
Biz seni
Tâ eskilerden tanırız
Hani göğüslerimize taş olur