Julia'yı almaya, dokunmaya, içinde olmaya can atıyordu. Yüksek gerilimli elektrik hattı gibiydi; gerilmiş. Ama elleri kalçasında sabırla bekledi, topuk- larının sert ahşap zeminde çıkardığı seslerle ona doğru geri dönen Julia'nın rolünü oynamasına izin verdi.
Ona ulaştığı zaman, Julia ellerini onun bacaklarına koydu ve dansederken
Sayfa 175
"Doğru işitip işitmediğimi anlamak için hiçbir şey söylemeden sahafın yüzüne bakıyorum. Belki de ortadaki tek numara, ölemediğine inanan bir delinin, kendine sahte bir 'öldürülme ve dirilme' tertibi dizmesinden ibaret. Fakat ortada seyirci yokken bu ne işe yarar?"
(Kan Aktıkça - Ozancan DEMİRIŞIK)
Sanki o kapılar yeniden açılabilirmiş gibi hissettir- mişti Clay ona. Sanki onu içeri alırsa sonunda yanma- yacakmış gibi. Çünkü bu adamda, onunla uyuşan bir şeyler vardı. Bu belki Clay'in onu kollarıyla sarması, belki de onunla olduğu zaman Julia'nın hissettikleriyle ilgiliydi; özgür. Julia, onunlayken özgür hissediyordu.
Bu çok ama
Sayfa 168
"Seni istiyorum," diye mırıldandı Clay. Hamle sı- rasının Clay'a dönmesinin ne kadar zor olduğunu bil- diği için sırıttı Julia.
Ama yine de pes etmeye hazır değildi. Clay'in, onu çaresizce, korkunç bir şekilde arzulamasına ihtiyacı vardı. "Sanırım, gerçekten güzellikle sorman gerekebi- lir," dedi onun hayalarırı
Sayfa 141
"Kaçıyor değildi. Sadece kendisini bekleyene doğru gidiyordu."
(Gölge'nin Doğduğu Şehir)
Mobbing Bank Diyor ki;
Türk Fırtınası
Nereden bilebilirdim yaşamımın bir fırtına estirmeye ait bir görev olduğunu!
Dokuz yaşında aldım ilk yaramı on iki Eylül sabahında!
O yara büyüttü beni!
Bu dünyaya geldik, bir beden kılıfına girdik, buradan da geçip ebediyet âlemine doğru ilerleyeceğiz.
Böyle baktığınız zaman, yaşadığımız her an, aldığımız her nefes çok kıymetlidir. Kendine emanet edileni heba etmemesi, onun hakkını vermesi insanın en temel sorumluluklarından biridir.
İnsana verilen en büyük emanet kendi varlığıdır. Akıl, ruh, kalp, duygular... Bu emanetlerle ne yaptın?
Kızlara sempatik, sevimli ve sahte olmalarını öğretiyoruz ama erkek çocuklarına öğretmiyoruz bunları. Sevilmek, beğenilmek için şekilden şekile giren ve doğru dürüst nefes bile alamayan kadınlarla dolu bir dünyada yaşıyoruz.
Mezara doğru yürürken, rüzgar pelerinini hafifçe omuzlarından aldı ve yere düşürdü. Umursamadan, sevdiğini gömdüğü toprak üzerinde büyüyen o garip ağaçtan gözlerini ayırmadan mezara doğru yürümeye devam etti. Ağacın yanına geldiğinde hasretle elini kaldırdı, dokunmak istedi lakin ellerindeki kanı, lekeleri fark etti ve dokunmaktan hayâ etti.
Julia, dudakları nefis bir sırıtışla büküldü.
"Verdiğim sözleri oldukça ciddiye alırım," dedi Clay, parmaklarının arasındaki külotu çevirip, onun ayaklarındaki tutuşunu sıkılaştırırken.
İç çamaşırını sabit tuttu ve Julia'nın ağzının açılıp kalmasını, gözlerinin huşuyla kapanmasını izleyerek, onun lezzetli, kayganlığı boyunca
Sayfa 88
Dudağını ısırarak güçlükle bir nefes aldı Julia.
"Azmamış numarası yapma," dedi Clay.
"Yapmıyorum zaten," diye fısıldadı.
"O zaman inlemeni duymama izin ver. Her şeyi duymak istiyorum." Julia gözlerini açarken, Clay onun göğüslerini bluzunun dar kumaşırın üzerinden kavradı.
"Islandın
Sayfa 83
Onu şu anda istiyordu. Özellikle Julia'nın ateşli bakışlarını onun üzerine odaklarken, dudaklarını ayırıp dilini dişlerinin üzerinde gezdirmesi, Clay in daha fazla arzu duymasına sebep oluyordu.
Meydan okuyordu ve Clay ona karşılık vermeye hazırdı. Ona doğru eğilip, bedenini yaklaştırırken, boğazından kısık sesli bir hırlama çıktı. Temas denilemeyecek kadar küçük bir temas vardı aralarında. Yavaşça,
ona işkence edercesine treçkotunun kemerine uzandı
Clay, çözmeye özellikle zaman ayırdı.
Düğmelerini teker teker, sırayla açarken Julia'nın
nefesi kesildi. Göğsüne doğru ilerleyip son düğmeyi
de açtığında gözlerini zevk içinde kapatıp açtı. Clay
ellerinden birini göğsüne uzatıp sıktığında Julia'nın
gözleri bir an kapanıverdi.
Dudağını ısırarak güçlükle bir nefes aldı Julia.
"Azmamış numarası yapma," dedi Clay.
"Yapmıyorum zaten," diye fısıldadı.
Sayfa 82