"... Bu duyguyu tanımlamak güçtü. Sevgiyle nefret arası bir şey, belki de her ikisiydi. Ama herhalde en doğrusu, insanoğlunun o güne kadar hissettiği bütün duyguların bir karışımı, bir çamuruydu."
Bizim kötülük olarak gördüğümüz şeylerde,ilk bakışta anlayamayacağımız bir hikmet bulunabilir.
Mesela Hızır aleyhisselam gemiyi deldiğinde,bu eylemdeki hikmeti Musa aleyhisselam anlamamış ve onu şu sözleriyle kınamıştı: "Sen onu içindekileri boğmak için mi deldin? Doğrusu şaşılacak bir iş yaptın." Daha sonra sebebini öğrenince,aslında hayırlı bir iş olduğu açıklığa kavuşmuştu. Hızır'ın gemiyi kusurlu hâle getirmesindeki hikmet,geminin fakirlere ait olması ve o sıralar zalim hükümdarın hasarsız gemilere el koyduğunu bilmesiydi. Bu yüzden Hızır Aleyhisselam o gemiye küçük bir hasar vermiş ve böylece gemi hasarsız olup hükümdarın mülküne gitmek yerine fakir sahiplerinin elinde kalmıştı.
Sarhoşluk, şuur altındaki o değerli alemin büyültecidir. Daha doğrusu, bir takım üçkağıtçıların piyasaya sürdüğü kalp kurallar ve değer hükümleri ile uyuşturulmuş meyillerimizin, isteklerimizin,, kısacası, baskı altına alınmış gerçek kişiliğimizin uyanışı, başkaldırışı ve ışığı arayışıdır. Ben, isyandan, ama her çeşit isyandan müthiş hoşlanırım.
Sayfa 34 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
… +36
Ben dünyayı kirletiyorum albayım. Hiç olmazsa kimseye belli etmeden bekleyebilsem burada. Kendimi gizleyebilsem. Yakamı kaldırayım da beni tanımasınlar. Acaba ölürsem çok üzülür mü albayım? O zaman koşup bana gelir mi dersiniz? Siz çok ağlarsınız biliyorum, albayım. Fakat sizi hiç ağlarken görmedim, biliyor musunuz? Ben öldükten sonra sizi ağlarken görmeyi doğrusu çok isterdim.
Sayfa 460Kitabı okudu
Elele yürürken hayal ediyorum da bizi bazen, nazar değecek diye de korkmuyor değilim doğrusu.
Bilmiyorum hangisi hayâl ya da hangisi gerçek, hangisi yanlış ya da hangisi doğru.
Bildiğim tek şey var; o da olmuyorsa nasip değildir, olacaksa da olur, olacaksa eğer önüne ne dağlar ne de denizler geçebilir.
Nasip...
İyi geceler +24
Karmakarışık olmuştum,darmadağın,telaşlı,yorgun...
Kayboluyordum sanki mutlu olmam gerekirken? Hep isyan ederiz bir şeyler eksik olduğu için ya da hep üzülürüz hayallerimize ulaşamadığımız için aslında hepsi yanıbaşımıza geldiğinde de ne yapacağımızı bilemeyiz kapılırız,yıpranırız,zorlanırız istemediğimizden ziyade korkularımızdan garantici insanlarız biz.Sevmeyiz;Korumasız yola çıkmayı,düz yollar varken dağa tırmanmayı,hepimizin bir yerlerde kaybetmeyi göze alamadığı şeyler vardır,buna kendimiz de dahiliz.Biz korkak ve ürkek yaratıklarız,hep daha fazlasını ister vermiyor diye hayatı suçlarız,sürekli neden yoluma taş koyuyor deriz fakat taşı kaldırmaya gücümüz ve takatimiz hep kalmamıştır.Hayat hep bir karar aşamasında bırakır bizi ve kader senin seç der,bu aşamalar kim olduğunuz ve kim olmak istediğiniz arasındaki köprüyü oluşturur.Doğrusu beni bulmaz derken yanındaki doğruyu elinin tersiyle iter insan o kadar dibe itekler ki onu tüm doğruları yanlış yapar sonunda.Ve bence hayal kırıklığına uğrama korkusudur insanın ellerini bağlayan kalbine bıçağı saplayan...