Harika! Haha :D Hiciv yazıldığında Hicret'in 66. senesi.
Yezid b. Muferre' el-Hamiri'den, kendisini hapseden valiye hiciv:
Su var, rakı var.
Kuru üzümün suyu var.
Koyun kuyruğu var, içyağı var.
Bir de valinin fahişe anası var.
Sayfa 159Kitabı okudu
Ve Acemler Arapça'yı o kadar güzel öğrendiler ki birçok Arapça eser yazdılar. Taberî, Buharî, Sibeveyhi hep İranlıdır. Fevkalade Arapça yazıyorlar.
Sayfa 142Kitabı okudu
Kaside şarap içilirken söylenir. Fakat artık kısım kısım ayrılmıştır. Hepsi birden okunmaz. En güzel kısmı kesilir, belki sazla müştereken söylenir.
Sayfa 141Kitabı okudu
Zülüf, gece ve kement oluyor. Çene çukuru âşığın içine düştüğü kuyuya benzetiliyor, kirpikler ok oluyor. Bu tarzın ne vakit başladığı belli değildir.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ebu Nüvas kadehi bütün teferruatıyla tasvir ediyordu. Bilahare teferruat yerine retorik sanatları kaim oldu. Mesela sevgilinin yüzü bile hep istiarelerle vasfolunuyor.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ben Yunanlılar'ın sanat listesi ile Araplar'ın meşhur sanatlar listesini mukayese ettim. Bunlar aynıdır, fark yoktur. Avrupa'nın Latince terimleri ile Araplar'ın terimleri aynı manadadır.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ve sanatın şekli de biraz değişir. Bedevi şair nüansları ve teferruatı sayardı. Abbasi şair ise artık teşbihler ve istiareler kullanmaya başlamıştır.
Sayfa 139Kitabı okudu
Yavaş yavaş çöl hayatı unutulur, o hayatı bilen kalmaz. Şehir adamlarının zevki değişir. Onlar artık bahçeyi, meyhaneyi ve ilkbahar çayırlarını seviyorlar.
Sayfa 139Kitabı okudu
Hess adlı bir doğubilimci bir bedevinin renk hakkındaki kelimelerini tespite kalkmış, iki yüz çeşit kahverengi ismi yazmış.
Sayfa 138Kitabı okudu
Araplar'ın şiiri kısadır ve bunlarda öznel unsurlar çoktur. Vukuat anlatılmaz, daima kadhedilir.
Sayfa 137Kitabı okudu