Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Ahmet Ümit'in finalini Agatha Christie'nin Roger Ackroyd Cinayeti kitabından esinlendiği! kitap.
Sonunun şaşırtıcı olduğunu düşünmüyorum. Finale kadar katille ilgili hiçbir ipucu vermeyip son on sayfada bir çırpıda herşeyi anlatıp "katil bu" demek sürpriz kabul edilemez. Aynı mantıkla, kitabın ilk kısmına hiç dokunmadan farklı farklı son on sayfalar yazılarak katil olarak herhangi biri seçilebilirmiş.
Günümüzün hızlı, içi boş ya da özellikle boşaltılmış, doyumsuz aşk adı verilmiş ilişkilerinin ardından birbirine dokunmadan, hatta birbirini pek de görmeden aşkın nasıl bu kadar güzel yaşanabileceğini anlatan güzel bir mektup birleşkesi...
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Nurhan Işkın-Katilin Özrü adlı kitaba yorumum;
Kitabı ilk gördüğümde muazzam bir kitap olacağından emindim daha sonra kitabı okumaya başladığımda elimden hiç bırakamadım yarım işlerimi tamamlarken bile aklım kitapta kalıyordu kim demiş ki bizim Türk yazarlarımız güzel yazamıyor diye??
Nurhan Işkın kadın polisiye yazar kategorisinde en iyilerinden
Kitap okunması gerekenlerden. Belli bur kısmı kendi ağızlarından dinlemek... İlginç ve bir o kadar da suya sabuna dokunmadan tek taraf gösterilerek anlatıldığını düşünüyorum.
1920-30 yıllarda aile ve toplum yapısına ayna tutan, sürekleyici, kolay okunan ve kalbiniz alıp duvara çarpmakla yetinmeyip, göz yaşlarınıza aldırmadan üzerinde tepinebilme becerisine sahip bir kitap. Kitap mübadeleyi anlatıyormuş gibi görünse de özünde ; ne kendine ne duygularına ne de aşkına sahip çıkamayan bir adamın sebep olduğu hazin bir öykü.
( Kitap yorumlarımda olaylara ve karakterlere dokunmadan genel bilgiler vermeye çalışırım ki fikir edinmek isteyen arkadaşım ön yargısız başlangıç yapabilsin diye. Bu defalık affınıza sığınarak bu kuralımı göz ardı etmek istiyorum yoksa yüreğimi soğutmam mümkün görünmüyor.)
Kitabımızın kahramanı Tacettin Bey in ailesini karşı gösterdiği hassasiyeti, onayları için harcadığı cabayı tüm kalbimle takdir ettim. Fakat aynı hassasiyeti kendi çekirdek ailesi için gösterememesi tam bir hayal kırıklığı, büyük bir hezimet oldu. Belki yine de affedilebilirdi bu davranışı aşkına sadık kalsaydı. Yazar elinden geldiği kadar Tacettin karakterini parlatmış ama ne fayda sonuç ortada.
Canan Tan klasiği, geçen ay sonu yada bu ayın başında okudum ve hala etkisindeyim. Korkarım uzun süre etkisinden çıkamayacağım.
Bir anda okunamayacak kitap. Kafa dağıtmak için de öyle. Not almaktan parmaklarım ağrıdı.
Kitaptan bir alıntı -güzel noktaya parmak basmış-
Yiyecek aramaya giden kuşların bulduklarını hiç dokunmadan götürüp yavrularına vermeleri gibi, bizim eğitimcilerimiz de kitaplardan topladıkları bilgileri dudaklarının ucuyla alıp rüzgara savuruyorlar.
Sanırım ne geçmişin, ne geleceğin değil, yalnızca bugünün bilgeleriyiz. Ama daha da kötüsü, öğrencilerin de bilgiyle beslenmeyip bilgiyi yalnızca elden ele geçirmeleri.
Kendileriyle değil başkalarıyla konuşmaları.../Çiçero
Bir de 16. yy'de Fransa, Eski Yunanlılar olmadan bir hiçti sanırım. toplantılarında, ikinci dillerinde, sanatta, edebiyatta hatta hayat tarzlarında hep onların borusu ötüyormuş. Ya da Montaigne takıntılıymış.
