Huzur dolu, rahat ve rahâvetli bir yaşama sevinci tattıran bilgeliğin tersine, Aristoteles'in, Ibn Sinâ'nın, Gazzalî ile Immanuel Kant'ın, basınçlı, sorunlu ve okur-yazar herkese açık olmayan zor kavranılır, mahkeme duvarı benzeri metinlerinden felsefenin, ağırbaşlı, hattâ sıkıcı bir anlayış ile anlatış sergilediğini görüyoruz.