Yaratmayı yokoluştan,
Bitimi başlangıçtan
Kim kesin olarak ayırabilecek?
Bizim bildiğimiz onların arasındaki kapı
çıkarken girdiğimiz.
Durmadan geri dönen tüm varlıklar arasında
en yaşlısı, Kapıcı, Segoy...
Sayfa 551 - Metis Yayınları, Yedinci Basım: Temmuz 2023Kitabı okuyor
Ne kadar deliyiz?
İnsanlar neden daireler çizmeye devam eder?
Birincisi, bunda beceri kazanırlar. Ve hiç kimse becerisinden vazgeçmek istemez çünkü beceri insana bir güven, bir güç hissi verir.
Dünyada, sırf çok iyi becerdikleri için aynı çember içinde tekrar tekrar dönen milyonlarca insan var. Eğer değişirlerse, belki aynı alanda o kadar becerikli olmayabilirler -
Kendine tarihçi.... :)))
Bu gönderiyi alıntılama sebebim.... çok komiksinizzz laaaaa gerçekten....
al sana kaynak
Günümüzde İslam dininin ilk olarak Türklere ne şekilde ve hangi şartlarda geldiği pek bilinmez, bilinmesi de istenmez. Ancak, bu topraklarda yaşayan bir çoğumuzun bilmediği, ya da bilmek istemediği bu tarih, aslında ders diye anlatılan o taraflı tarihi
Tevekkül; Rabb'imizi vekil kabul etmek ve yalnız ona itimat etmek demektir. Sebep sonuç bağlarıyla örülmüş bu kâinatta yaşamanın bir gereği olarak, tedbir ve sebep- lere riayet etmekle birlikte, işimizi ve hâlimizi tamamen Rabb'imize havale etmektir, tevekkül. Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyururlar: "Eğer Cenâb-ı Hakka layıkıyla tevekkül edebilseydiniz, sizi, sabah yuvasından aç ayrılıp, akşam tok olarak dönen kuşları beslediği gibi rızıklandırırdı." Rabb'imiz şöyle buyuruyor:
"Tevekkül edecekler başkasına değil, sadece ve sadece Allah'a güvenip dayansınlar"
(İbrahim, 12).
"Gerçek müminlerseniz Allah'a tam bir itimad içinde bulunun!"
(Mâide, 23).
"Kim de Allah'a tevekkül ederse, O, ona yeter"
(Talak, 3).
"Hem niye Allah'a dayanıp güvenmeyelim ki, takip etmemiz gereken yola bizi iletecek olan O'dur. Bize verdiğiniz her türlü eza ve sıkıntıya hiç şüpheniz olmasın ki sabredeceğiz. Zaten tevekkül sahiplerine de düşen, ancak Allah'a dayanıp güvenmektir"
(İbrahim, 12)
Sayfa 109Kitabı okuyor
Devlet’i Kim, Nerede, Ne Zaman, Nasıl Yazdı? -2
Bir hayli kalmıştı yandaki odada; güneş de batmak üzereydi. Gelir gelmez oturdu, fazla bir şey
konuşulmadı artık. On birlerin adamı içeri girdi. Sokrates’in önüne gelerek: “Sokrates,” dedi, “sen
başkaları gibi değilsin; onlara hâkimlerin adına zehri içmelerini söylediğim zaman kızıyorlar bana,
küfrediyorlar. Sen buraya gelmiş insanların en
