Benim tarafımda hayat sıklıkla kitap okuyarak geçiyordu. Dikkate değer bir yanım yoktu.
Sabahları kalkıp kahve yapıyordum, kendimi kitaplara veriyor, onları inceliyordum, bir yandan kahve içiyordum ve sonra gidiyordum.
Sonra da geri geliyordum.
Geceleri şiltenin yanında duran lambayı yakıyordum ya da onu yanarken buluyordum, unutmaya başlamıştım, geçmiş günlere ait anılar kayboluyor gibiydi; her şey ağır ağır elimden kayıp gidiyordu ve ben buna dair itirazsızlığımı kabullenmiştim; kalkıyordum ve oturuyordum ve sandalyemin üstünde sakin sakin duruyordum, dünyada olan biten hiçbir şey beni ilgilendirmiyordu.
Ben nehri sordum, karşılığı üç beş fısıltı oldu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Bir düşmanı bağışlamak,
bir dostu bağışlamaktan
daha kolaydır.
Yazarken bir yandan da şöyle düşünüyordum: Yazıyor olmam çok saçma, henüz çok gencim. Aynı zamanda: Ama 'daha sonra' demek, 'çok geç' demek; sadece şu an var, her zaman şu an ve ne pahasına olursa olsun.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yankıyı, sadece içine bağırdığım terk edilmiş kuyularda aramıyordum.
Sayfa 109Kitabı okudu
Ve güneş doğdu ve güneş battı, günler yavaş adımlarla geçti; önce yazdı, sonra güz, artık kıştı önümüz.
Sayfa 99Kitabı okudu
" Ben de bir zamanlar burada yalnız olduğuma inanırdım. "
Sayfa 132Kitabı okudu
"Benim tarafımda hayat sıklıkla kitap okumakla geçiyordu.
Dikkate değer bir yanım yoktu.
Sabahları kalkıp kahve yapıyordum, kendimi kitaplara veriyor, onları inceliyordum, bir yandan kahve içiyordum ve sonra gidiyordum.
Sonra da geri geliyordum."
Sayfa 5Kitabı okudu
Ben bir yankı ararken, ne bir işaret var ne de mihenk taşı.
Sayfa 66Kitabı okudu