Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.7
Basit bir ekmek hamuru. Dostluk , aile ve komşuluk ilişkilerini düzeltmede ne kadar rol oynadığıni bu kitapta yazar ustaca kaleme almış. Tatlımsı ekmek yapıyorsunuz dörde bölüyorsunuz üç hamuru pişirip hiç tanımadığınız komşunuza veriyorsunuz. Bir parçasını maya olarak saklıyorsunuz.. Özlenen sıcak komşuluk ve dostluk ilişkilerini anımsatıyor bize.
Kitapta yabancı isimler çok fazla ve bende bunları aklımda tutmakta zorlandığım için kısaca şöyle yorumlayacaģım.
Kitap üç ana karakter çevresinde gelişiyor. Julia.....oğlunu kaybetmiş bunun sorumlusu olarak kız kardeşi tutuyor. Ve onu asla affetmiyor. Yaşama sevincini yitiriyor
Hannah....Ünlü bir cellist hayatta yanliz kalmamış hep kocasının gölgesinde yasamış. Bir gun aniden başka kadın yuzunden onu terk etmesiyle yanlız kalmıştır.
Modeline....kocası öldükten sonra oturdukları eski evin altını kafe ve restoran çevirir. Kahramanlarımız bu kafede tanısirlar ve aralarında güçlü dostluk başlar. Ekmek hamuru. mayası Julia'nin kapısının önüne kimliği belirsiz kişi tarafından konulmuştur. Basit bir ekmek hamuru değildir. Amiş dostluk ekmeğidir. Ve bu ekmek başta Julia olmak üzere bütün kasaba halkına minik dokunuşlarla nasıl değiştiğine şahit olacaksınız.. Kitabın başında fazla yabanci isimler kafamı karıştırıyor olsada ilerleyen sayfalarda taşlar yerine oturuyor. Sımsıcak bir kahve battaniye altında okunacak bir kitap.
Kitapla kalın...
Çürümüşlüğün Romanı!
“Demek iki gün hastalanınca yerine adam alıvermişlerdi? İyi ama keyfinden mi hastalanmıştı? Allah'ın bir derdi, illeti.” (Sf. 84)
Orta Anadolu’nun Ç. Köyünden üç arkadaş, Köse Hasan, İflahsızın Yusuf ve Pehlivan Ali çalışmak için düşer şehir yollarına. Bizde onlarla soluğu Çukurova’nın bereketli topraklarında alırız. Alırız almasına
Farklı insanlar ve farklı hayat hikayeleri... Onları bir araya getiren bir "Dostluk Ekmeği". Hayata farklı açıdan bakabilmek ve umudunuzu hiç yitirmemek için
Birkaç alıntı ile başlayalıımm:
-Yarın çok pişman olacağım ama
-Bence yemezsen daha çok pişman olacaksın.Haydi ama Isabel,hayat gerçekten çok kısa
-Hayat çok kısa bu yüzden rostomu yemeliyim.Belki bu cümlenin yazdığı bir çıkartmayı arabamın arka camına yapıştırmalıyım
-Yvonne sırıttı:Neden olmasın?Sorgulamaktan vazgeç sadece basit cümleyle ne istediğini belirt.Hayat kısa rosto ye!
Yazar,arkadaşlık ilişkisini çok güzel işlemiş.Kitaptaki tüm kadınların hayatları Avalon Koleksiyon Derneğinde buluşuyor.Derneğin başkanı ve benim en sevdiğim karakterse Bettie.Kitapta 10 karakterden fazlası var.Sonuna geldiğimde arkadaşlarının Bettie için yaptıkları güzeldi.Hatta kitabın sonundaki Avalon'a özgü "Dostluk Ekmeği" tarifi de mükemmel dikkatimi çekti...
●Yazarın okuduğum ikinci eseri "Dostluk Ekmeği"...Halbuki ilk okumam gereken eseri olmasını sonradan fark etmiş olmam büyük kayıp...Kitabın devamı olan Umut Mevsimi'nden başlayarak serüvene katılmıştım.
●Arkadaşlık arkadaşlık arkadaşlık... Ne güzelde işlenmiş.
●Kitap,Julia'nın kapısında dostluk ekmeği hamurunu bulmasıyla başlıyor ve çocuğu Graice ile ekmeği yapıyorlar.Bu öyle maya ki çoğaldıkça çoğalıyor bütün kasabaya yayılıyor.Herkes bu ekmekten yapıyor hem de çeşit çeşit fakat hamurun ilk mayasının kimden geldiği bilinmiyor...Madeline,Julia ve Hannah,Madeline'nin çay salonunda tanışıyorlar.İçlerindeki yaraları ve sevinçleri paylaşıyorlar.Hayat onlara farklı arkadaşlıklar da getiriyor.
●Kitabı okurken sanki Avalon kasabasında yaşıyorsunuz yada orda olmayı istiyorsunuz.Madeline'nin çay salonunda "Amiş Dostluk Ekmeğini" tadarak Julia,Hannah,Livvy,Edie ve Madeline ile arkadaş olmayı istiyorsunuz.Kitapta birçok karakter olmasına rağmen kim kimin neyi hemen kafanıza yerleşiyor.
●Kitabın sonunda "Amiş Dostluk Ekmeği Tarifleri ve İpuçları" yer alıyor.
Kitap tatlı, sakin, iç ısıtacak bir kitaptı. Okurken çok akıcı olmamasına rağmen sıkıcı da değildi. Yapacağım tek eleştiri başka yorumlarda gördüğüm gibi çok fazla karaktere yer verilmiş olmasiydı. Bence bazı karakterlere yer verilmese kitapta eksik bisey olmazdı.
Bir damla gözyaşı ve umutla yoğurulmuş küçük bir hediye, kırılan kalbinizi iyileştirip tüm hayatınızı değiştirmeye yeter mi?
Julia, yaşama sevincini kaybetmiştir, çektiği acıların ise tek bir sorumlusu vardır.Bir zamanlar en yakın arkadaşı olup da artık yüzünü bile görmek istemediği kız kardeşi.. Bir gün kızı Gracie ile eve geldiklerinde kapının önünde bir tabak ekmek ve yanında bir tarif bulurlar. Üzerinde ise "umarım beğenirsiniz" Yazıyor. Çok geçmeden kasabaya yeni gelen 2 kadınla tanışır. Madeline ve Hannah.. Teselliyi âdeta bir sığınak olarak gördükleri dostluklarında bulacak olan bu üç kadın , "her şeye rağmen hayat güzeldir" diyebilecek mi acaba...
Leylim Leylim
Mektup, iki kişinin özelidir... Bu derece özel olması; sevdiğinin adını yazarken eli titredi diye yırtıp atılan sayfalarda, bu cümle olmadı diyerek sil baştan saatlerce yazmalarda saklıdır. Türünün en güzel örneğini de bana göre Ahmed Arif vermiştir.
Coşku dolu o duyguları, yoğun hisleri iliklerime kadar hissettim. Her bir cümleyi sindire
Bu aşkla ilgili bir kitap. Ve hayat. Ölüm. Savaş. Kayıp. Umut. Umutsuzluk.
Hikaye hep aynıdır. Ölümsüz Koşey ve Baba Yaga, kaçırılan Marya Morevna (ya da Yelena ya da Vasilisa), onu kurtaran cesur Ivan... Bu hikayeler sayısız kez anlatıldı. Ama ya eğer? Ya Koşey, Yaşam Çarıysa? Ya o Marya'yı seviyorsa ve Marya da onu seviyorsa? Peki ya
