Bunca zahmet ne için?
Alain De Botton'ın Seyahat Sanatı kitabının daha başlarında bir alıntı var Comfort'tan,diyor ki:"İnsan her sabah koskoca bir kurbağayı çiğ çiğ yutmalı,böylece günün geri kalanında daha iğrenç bir şey yaşamayacağından emin olmalıdır."Oldukça keyifli bir söz ve doğruluk tarafı da var.Maalesef insanlar, yani çoğumuz sahip
... çünkü her geçen gün önlenemez bir şekilde monotonlaşmaya başlayan dünyamızda eşsiz olan her şeyin kıymeti daha da artıyor.
Çıplaklığın çıplaklığımı sarıyor. Sevgimiz, kendi küçük dünyamızda bir direniş başlatıyor.
“Başka bir dünyada yaşayan birine âşık olamam ki."
"Hepimiz kendi dünyamızda yaşıyoruz. Ama yıldızlı bir gecede gökyüzüne bakarsan, oradaki binlerce dünyanın birleşerek takımyıldızlar, güneş sistemleri, gezegen toplulukları kurduklarını görürsün."
Sayfa 169 - can yayınlarıKitabı okudu
Bir insanın Oluş'u, durumlar ve yaşamındaki olaylardan meydana gelir. Bu sebeple hayatımız, birbirine paralel iki hat üzerinde ilerler; birincisi 'olaylar', hayatlarımız boyunca zaman ve mekanın taşıma bandı üzerinde bize doğru akan ve birbiri ardına oluşan şartlar, diğeri ise hislerimizi, ruh halimizi ve duygularımızı tetikleyen iç dünyamızda, çoğunlukla bilinçsiz bir şekilde yükselen 'durumlardır'. Bir insanın kişisel tarihçesi, yatay düzlemde olaylardan ve dikey düzlemde durumlardan oluşmuştur. Buna rağmen insanlar gözlerini kendi yaşamlarına diker, ısrarla onu anlamaya çalışır ve yaşamı sadece dışardan gelen olayların belirlediğine inanıp, öyle de anlatırlar. Gerçekte ise, yaşamda
oluşan olayların türü ve dolayısıyla yaşamın kalitesi, düşüncelerin niteliğine ve yaradılış durumlarına bağlıdır.
Sayfa 88Kitabı okudu
Örneğin eski İran'da, bu dünyadaki her kişi ya da nesnenin, ilahi hakikatin asli dünyasında bir karşılığı olduğuna inanılırdı. Bu, modern dünyamızda anlamakta güçlük çektiğimiz bir yaklaşımdır, çünkü bizler özerklik ve özgürlüğü en yüksek insani değerler olarak görüyoruz. Oysa şu ünlü post coitum omne animal tristis est* deyişi bugün de ortak bir tecrübeyi dile getirmektedir: Hararet ve büyük bir şevkle beklenen anın ardından, çoğu kez, sahip olduklarımızın ötesinde kalan daha büyük bir şeyi kaçırdığımızı hissederiz.
*(Lat.)"Birleşmeden sonra bütün canlılar hüzünlenir."
Sayfa 29Kitabı okuyor
Evrim mi? Yaratılış mı?
Huzursuzluğun Anatomisi
Oysa huzur onu kaybettiğimiz yerdedir. Ama biz kendi evimizde kaybettiğimizi dışarıdaki sokak lambasının altında aramaya alıştık..
İç dünyamızda olması gerekenin izini dış dünyada sürüyor, yanı başımızda olması gerekeni uzaklarda bir yerlerde arıyoruz.
Sayfa 31
