duru
@duruwbooks
104 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Wharton yalnızlığın çaresinin her zaman birileriyle birlikte olmak değil, kendimize eşlik etmekten mutlu olmanın yolunu bulmak olduğunu düşünüyormuş. Antisosyal olmak değil, kimsenin eşlik etmediği halimizden korkmamak.
Wharton yalnızlık acısından ancak, "içimizdeki evi orada rahatça yaşayacak şekilde dekore ederek, gelip kalmak isteyeceklere kapımızı açarak ama yalnızlığın kaçınılmaz olduğu durumlarda da mutlu olmaya devam ederek" kurtulunabileceğini söylemiş.
Okur Takip Önerileri
sanki bir düellodaydılar ve silahları da sessizlikti.
İnsanların çoğu kaç yaşında olduklarını doğdukları güne göre hesaplar. Ben onlar gibi değilim. Ben gerçek anlamda varolmaya çok sonra başladım.
Sayfa 18Kitabı okudu
İnsan kendini yalnız hissedince, buna ne kadar hazırlıklı olsa da üzülüyor.
Ama mutluluk kısa sürer ve tadını kaçıracak bahaneler asla bitmez.
Alice, en son yazılar çıkana kadar, filmden gerçek yaşama geçişteki o acılı anı biraz daha ertelemek için oturduğu yerde kaldı.
Hiç kimse seni izlemediği, bu rezil ve önemsiz gündelik olayı yumuşatmadığı ve bu işe bir anlam ve önem yüklemediği halde mutfağın bir köşesinde oturup konserve çorba içmek ne büyük bir yalnızlıktı.
Yalnız başına oturmuş yemeğini yerken Alice, birinin onunla ilgileneceği, böylece kendisiyle ilgili ufak ayrıntıların takdir edildiğini hissedeceği güne özlem duydu.