"Elim bu gece sana düş kapanı olacak,rahatça uyuman için." dedi.
Elini Verda'nın avucuna bırakırken Hakan da sessizce gülümsüyordu, biliyordu ki elini tutmasa bile sadece varlığı bile kabuslardan korurdu onu. Gönül rahatlığıyla gözlerini kapatırken içinden dua ederek kendini uykuya bıraktı.
"Ömrümün her gecesinde yanımda o olsun, kabuslar bitmese de olur."