Ben gardar duygusuz değildim...
Sadece biri çok sevdim, sonra olan oldu.
"İnsan gençliğini aşka vermezse, gençlik neye yarar?" dedi.
Saçma sözler ettim, ne inandığım ne inanmadığım sözler; tatmadığı bir duygu hakkında akıl yürütmeye kalksan zavallı bir adamın acınası çabası.
"Ama sonunda kaybeden siz olmuşsunuz."
"Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?"
"Ama kucağında bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz."
"iyi ya, boş değildi kucağım."
"Ama yandınız, kül oldunuz.
"Ama vardım, kül bunun kanıtı."
·
Puan vermedi
Bu kitabı okumaya başlayalı uzun zaman oldu ama bitirmek bugüne nasipmiş. Uzun zaman oldu dediysek de keyifle okumak istemedik gibi anlaşılmasın. Her dizenin tadına, en ince ayrıntısına kadar varmak için bunu yapmış bulunduk. Öyleyse hiç bekletmeden incelemeye geçeyim.
Nasıl desem bilmiyorum? Tam bir duygu karmaşası içindeyim. Her bir şiir de ayrı bir yaşanmışlık tadı var. Kitabın adından da anlaşılacağı üzere tam bir "depresyon" havası da var diyebiliriz.
Ben kitabın ismi olan Depresyon kelimesini Deprem ve isyan kelimesinin birleşimi gibi algıladım. Bununla birlikte o anı (depremi) yaşamış olmanın verdiği depresif hava da anımsatılmak istenmiş olabilir. Elbette ki en doğrusunu şaire hanım bilir.
Bence kitabın en güzel yanı, tüm gelirinin deprem mağduru kimselere gönderilecek olması. Bu kitabı almak isteyişimin asıl nedeni buydu. Ama kitabın içeriği de en az amacı kadar güzel ve derin anlamlara sahip.
Her bir şiirde ayrı bir hissiyat vardı, her bir şiirle o duyguyu yeniden ama her bir sefer başka bir pencereden sahneler izleyerek yaşadık. Eminim bu kitabı okuyan diğer kişiler de benimle aynı görüşte. En azından ben öyle olduğunu düşünüyorum.
Her kitaba inceleme yazmam. Bu kitapların bir kısmı yazacağım inceleme o kitaba yeterli gelmeyeceği içindir. Diğer bir kısım ise inceleme yazmaya değer bulamadığım içindir. Bu kitap içinse inceleme yazmam gerekli olduğu için yazıyorum. Çünkü gerçekten de bilinmeyi hak ediyor. Okuyun ve de okutunuz.
Ayrıca şaire hanımı bu güzel düşüncesi için tebrik ediyor ve şiirlerinin devamını bekliyoruz diyerek yazımı tamamlıyorum.
Hanife Çıta 
Depresyon
Beklentiler sadece üzer.
Neden sevdiğimiz tarafından sevilmeyi bekleriz ki?
Sanki sevmek zorundaymış gibi ?
Küstahça...
o susarken, sigara içerken, bakarken, uyurken, severken, solurken. o varken ya da yokken. teninin bu denli güzelliği sonsuz durgunluktan kaynaklanıyor ve bana bu sonsuz yeryüzünden, yaşamdan ve ölümden daha da sonsuz geliyor. işte bu duygu nedeniyle onunla olmalıyım, onsuz bile olsam.
Şems-i Tebrizi ne güzel demiş:
Gönül yıkana uyku haram olmalıydı,
Gönlü yıkılana değil
Kendini tanımak istiyorsan, başkalarında rahatsız olduğun şeylere bak derler.
Ancak bize rahatsızlık verme sebebi, bunlara maruz kalmamız mı, yoksa bunların arasındaki arzu ettiğimiz yüksek seviyelilerden 'mahrum' kalmamız mı? Bunu da iyi irdelemek lazım. En güzeline erişemedi diye diğer tüm ciğerlere de pis deme işini kediye bırakmalıyız.🐱
‘’Ah şu benim bitmek bilmez sakarlığım, yine yırtık cebime koymuşum umudu…’’
Dostoyevski
Sana kimse gerçekleri senin kadar net söylemeyecek. Kalbine dön, gerçek orada biliyorsun.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Sevmek bir eylemdir; edilgen bir duygu değil. Bir şeyin “içinde olmaktır”, bir şeye “kapılmak” değil
