''On iki kişinin ölmesi gerekiyordu, on bir bin kişinin değil. Bu on iki kişinin de on biri masumdu.''
Bir İsrailli yazardan İsrail'in ne kadar canileşebileceğini gösteren farklı bir gerilim romanı. Obsesif tabiatlı bir çocukluk, suça eğilim, gizli örgütler, pasikopatlıktan caniliğie uzanan yaşam.
Kitap bir yanıyla Otomatik Portakal'a benziyor. Ajan 10483'ün günlüğünü okurken duygusuzluk, psikopatlık, adam öldürmenin hatta kitleleri yok etmenin sıradanlığı kahramanın gözünden çok güzel aktarılmış. İnsana ait küçücük bir fısıltı, bir kırıntı, zaaf bulmak imkansız. Alex'in Otomatik portakaldaki hafif dalgacı anlatım şekli burada oldukça ruhsuz bir şekilde karşımıza çıkıyor.
Dil ve anlatım olarak özgün, kurgusuyla sıradışı, olay örgüsüyle zekayı zorlayan kitaplardan hoşlanıyorum. O yüzden bana biraz yavan geldi, Yine de okuyan pişman olmayacaktır.
Yazarına saygısızlık etmek istemem. Zaten okuduğum ikinci kitabı olması nedeniyle pek yorum da yapmak istemiyorum. Ancak "satranç" ın üzerine pek iyi gitmedi diyebilirim. Kitaptan beklentim yüksekti psikolojik çıkarımlar, aforizmalar bekliyordum. Aslında kahramanımızın kitabın başlarında içinde bulunduğu duygusuzluk ve umursamazlık hali bende de mevcut olduğu için beni biraz çekti ancak ortalara doğru koptum. Sonu da beklediğim gibi bitmedi ancak bu tamamen beklentimin yüksek olmasına bağlaydı eminim. Bunları görmezden gelirsek aslında zaman geçirmek için hoş bir hikayeydi anlatılan.
Bir kitabın daha sonuna gelmiş bulunmaktayım;)
Kitap için öz eleştirim şudur.
Kitapta farklı bir kurgu yada inanılmaz olaylar olmuyor açıkçası.
Başlangıcı ve karakterlerini biraz klişe buldum .
Klasik romantik komedi sevenler için beğenilen bir kitap ama benim muhteşemlik tarzım değil.
Gelelim kitabın özetine;
Her ne olursa olsun bu kitapta da duygularını tam olarak açamayan bir erkek ve bu zamanda ki en normal kızın düşünce yapısına sahip olan Doğa, tabiki sevdiği adamın duygusuzluk kabuğunu kırmak istiyor ve başarıyorda .
Klişe kısmı neresi derseniz şunu cevap olarak size sunacağım;
Baş karakterimiz odun bir o kadar da çapkın bir patron olan Yağız.
Tabi bu Yağız Bey bir şirkete sahip ve gelin görün ki aşkın adamı olmayan Yağız şirketine ilk basta almak istemediği kızı işe olması sonucu olaylar gelişir .
Tabi bizim kız olarak baş karakterimiz de inatçı , huysuz ama bir o kadar da güzel ve iş hayatında başarılı bir bayan.
Ilk görüş, ortak iş , yavaş çekimler, sonradan ortaya çıkan eski sevgili kapsamına girmeyen gönül eğlendirilen kıskanç kadınlar.
( Inadına Aşkın senaristi olan Nehir Erdem bence bu kitabın bu kısmını diziye benzetmiş. )
Bu kitapta bir klasikten daha bahsetmek istiyorum.
Büyük bir hata herşeyi batırır ama sonra bu hataları yapan iki büyük karakter bir sebep yüzünden zorlu olarak bir araya gelmek zorunda kalırlar. Bir zamanlar kalbe atılmış aşk tohumları da bu zorunluluktan sulanarak filizlenmeye başlar.
( Nedir sizce bu iki aşığı bir araya getiren şey ? )
ARTIK İNSANA MI DÖNÜŞSEK
YouTube kitap kanalımda Kafka'nın hayatı, bütün kitapları ve kronolojik okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz:
ytbe.one/VC6JxCLzwNI
İnsansız hayat aracı.
Yeter ki yatakta hiçbir şey yapmadan kalmamak. Her zaman bir şeyleri seçme zorunluluğuna itilmelerimiz. Ayağa kalkabilmek için ellere ve kollara ihtiyacı olmak. Sistemin bize
80 syf.
·
Not rated
Öncelikle kitabın bir ruh üzerine kurulu olduğunu, kurgunun ise bu ruhun yansımasını tetikleyebilecek şekilde oluşturulduğunu söyleyebilirim. Kurgunun küçük çapı o ruhun taşmasına daha çok yardımcı olmuş bile denilebilir. Bu ruhun yansıdığı anlarda ise kitapta yer alan en güzel ifade ''...beni saran bu yoğun kitleden kopuk bir şekilde suyun
Bir kitap ya başından anlaşılmaz, sona doğru anlaşılır ve güzel bir sonla biter. Yada başından güzel başlar güzel biter, başından güzeldir sonu kötüdür. Bu kitap anlaşılır bir şekilde başlıyor, araya tarif edilmeyen karakterler giriyor. Kitabın ritmini ortalarda yakalıyor ama sonunda tekrar yere çakılıyorsunuz. Akış kurgusunu başarılı bulmadım. Onun dışında altını çizdiğim cümleler oldu, araya serpiştirilmiş cümleleri görmek için okunucak türden bir kitap. Kişisel gelişiminiz için kitap okuyorsanız bunu okumayın çünkü ana temalar duygusuzluk, tembellik, bıkmışlık, depresyon ve saçma sapan tripler.
