Bu topraklardan neden icatların çıkmadığını, mucit vasfı taşıyan insanların hangi duygular ve güdülerle mucit yaptıklarını, mucitlerin dehalarına rağmen neden içimde bulundukları sosyal hayata uyum sağlayamadıklarını oldukça iyi anlatan bir roman. Makinaların çalışma düzenine giriş seviyesinde ilgi duyun her okura öneriyorum.
Aptal akıllıyı, akıllı da aptalı öngöremez.
Olağan üstü bir hayal güçü. Çaresizlik çok iyi tasvir edilmiş. Çaresizlikten doğan sonsuz çözüm ancak sürekli bir kör düğüm. Okuyucuya gün yüzü göstermeden karmaşık duygular yaşatarak kitabın sonuna geldiğimizi asla anlamıyorsunuz.
Nevaa
Uzun zamandır İhsan Oktay Anar okumamıştım daha önce yarım bıraktığım kitabı şimdi bitirdim ve neden yarım bırakmışım bu güzelim eseri diye düşüncelere daldım. Müzik bir romanın içine bu kadar güzel yerleşebilir miydi? Okurken kah heyecanlandım kah üzüldüm tüm duygular bir araya gelip bir beste yapmışlar gibiydi. Günümüzde böyle bir yazarın kıymeti bilinmeli. Tarihi eserlerine bu şekilde güzel yerleştiren be onu yaşatan biri çıkar mı? Suskunlar sessizliğin Allahın sesi olduğunu bilenlerdir.
1980'lerden sonra yoğun olarak hissettiğimiz postmodern akımının tartışmasız en iyi isimlerinden İhsan Oktay Anar...
Yıllar önce üniversite dönemlerinde ders esnasında incelediğimiz eseri bu sefer itina ile incelemekten ziyade satırları sindirmek, hissetmek istedim.
İhsan Oktay Anar: romanlarında felsefe, tarih, polisiye iç içedir fakat daha da önemlisi onun metinleri "üst kurmaca" bir anlayışın meyvesidir.
Eseri okurken çıktığım yolculuk şöyleydi: Osmanlı dönemindeki hertürlü tarihi dokuya edebiyat, felsefe, fantastik öğeler gibi etkileyici başlıkların serpiştirildiği bir armoni deryası...
Farklı anlatım teknikleri eşliğinde şaşırtıcı bir şekilde yeniçerileri, parçalanan yüzleri gördüm. Osmanlı sokaklarında gezdim, Uzun İhsan Efendi in fısıltılarını hissettim, dilenciler dünyasında seyre çıktım.
Okumanın benim için en can alıcı noktası; asırlar öncesine gitmek, sohpetlere, hayatlara, olaylara eşlik etmek... Birnevi gözünün önünde canlanma hissi.. Zihni ve kalbi olarak yaşamak, hissetmek... Muazzam duygular... Siz de bu duyguları yaşamak istiyorsanız eseri özellikle okumalısınız, iyi okumalar.
Puslu Kıtalar Atlası adlı kitaptan sonra Suskunlar.
Kitaba dair izlenimlerimi yine nasıl anlatacagımı bilemiyorum.Icerisinde bu kadar ceşitlilik olan kitaplar uzerinde düşunceleri toparlamak elbett3 zor.
Karakterler cok ilgi cekici bir kere.Her biri uzerine yeniden bir kitap yazılabilir gibi.Kalın Musa,oglu Veysel,torunlar Davut ve Eflatun,Rafael,Ibrahim Efendi,Cüce Efendi,Asım ve Zahir vs. okurken aklınızı karıştıran ama bütünü düşündügünüzde herbirinin tamamlayıcı karakaterler oldugunu göreceksiniz.
Kitap Osmanlı Döneminin Istanbulunda geçmekte.Yazar öyle guzel tasvirlerde bulunmus ki okurken sokak sokak gezdim Istanbulda, mekan ve karakterler canlandı adeta gözümde.Özellikle Eflatun'un kaçtigı zaman ki anlatılanlar pek cok okurda aynı hissiyati vermiştir eminim.Bu arada değinmeden edemeyecegim Eflatun'un kulaginda ki o esrarengiz sesin sahibini ararken karşılaştıgı insanların ozelliklerinin her biri,üzerine düşünülesi türden.Hepsinin ayrı ayrı kötücül karakterlere sahip oluşu okuyucuyunun dikkatinden kaçmamıstır.
Kitap zaman olarak Osmanlı Döneminde gecmekte dedim ama bu bir tarihi roman değil,kahinleri,ağzindan yılan çıkan Tağut'u ve hayaletleri düşünürsek, fantastik bir kitap demek daha yerinde olur.
Musiki için kitabın kurgusunun yapı taşı diyebiliriz.Aynı zamanda Mevlevilik,tasavvuf,din temaları ile çalgı,eglence ve müzik üzerine insanların zıt düşuncelerini yazarın itinayla kaleme aldıgi satirları Suskunlar'da bulabiliriz.Ben keyif alarak okudum.Ozellikle kitap bittikten sonra uzerine düşununce kitaba dair daha fazla guzel duygular barindirdıgımı söylemeliyim.kitapla ve sevgiyle kalınız
Kitap düş ile gerçekliği beraber sunan bir yapıya sahip fakat burada puslu olan düş değil gerçekliktir. Zira düşler zaten her daim pusludur, burada nitelendirilen pus sıfatını hak eden, kitabın içerisindeki gerçekliğin ta kendisidir. Allahım ben ne okudum dedirten bir kitap kesinlikle :)
Kitabın girizgâhı şöyledir:
“Ulema, cühela ve ehli dubara; ehli namus, ehli işret ve erbab-ı livata rivayet ve ilan, hikâyet ve beyan etmişlerdir ki, kun-ı Kâinattan 7079, İsa Mesih’ten 1681 ve Hicretten dahi 1092 yıl sonra, adına Kostantiniye derler tarrakası meşhur bir kent vardı.”
Olaylar bugünkü İstanbul olan Kostantiniye'de geçmektedir. Aslında olaylar, karakterler, yaşanan herşey kitabın kahramanı olan Uzun İhsan Efendi'nin düşlerinden ibaret. Uzun İhsan Efendi:"Gerçek olan biri beni düşlüyor. O gerçek, ben ise bir düş oluyorum. Düşünüyorum ama sadece ben var değilim, düşündüğüm için asıl sizler varsınız. Sizler benim zihnimdeki düşüncelerden ibaretsiniz." der.
Astsal seyahete çıkarak uyuduğu yerde dünyayı gezerek, tüm gördüklerini not edip "Puslu Kıtalar Atlası" adında bir eser yazan Uzun İhsan,eserinde oğlu Bünyamin'e şu dizeleri yazar:
"Sevgili oğlum seni sevmek, sarılmak,öpmek ve başını okşamak isterdim ama düşlere dokunmak mümkün olabilir mi? Sana izin veriyorum, git. Git ve benim göremediklerimi gör, benim dokunamadıklarıma dokun, sevemediklerimi sev ve hatta, bu babanın çekmeye cesaret edemediği acıları çek. Dünyadan ve onun bin bir halinden korkma. Hoşçakal oğlum, hoşçakal benim sevgili biricik düşüm."
#okudumbitti
#puslukitalaratlasi
#ihsanoktayanar