Eskiden şiir okumaktan zevk alırdım artık sıkılıyorum. Romantik, duygusal filmlere 10 dakikadan fazla katlanamıyorum. İçim bayıyor. El ele tutuşup vıcık vıcık takılan çiftleri görünce midem kalkıyor. Yıllar içinde baya bi duygusuzlaştım sanırım. Kimseyi de sevemiyorum zaten, saçma ve cringe geliyor duygusal şeyler 😅 son tanıştığım kişi bana "sen kimseyi sevemezsin zaten, duygusuz bir robot gibisin" dedi😅 Her şeyi tahmin ederdim de, bi gün evlilik fobisi ve bağlanma problemleri olan duygusuz Berkecan'a dönüşeceğimi düşünmedim hiç😅 Yanlış kişiye denk gele gele daha büyük yanlış olmuşum kahretmesin... Nazende sevgilim dinleyen kızdım, ne ara masaldaki cadıya dönüştük...
Trenin Vagonları gibi Kat Kat Duygular
İnsanı şarkıların notalarında aramıyorum. Onlar sabitler; insanlar gibi değişken menfaatçi değiller. Benim değişkenliğim ise en uç noktalarda gezerler. Farklıyım çok farklı: diğer insanlar gibi menfaatlerimi ön plana sürmem. Benim menfaatlerim belirgin ve önceden şekillenmiştir. Zor olan ise; duygularımı açığa vuramamam: sebebi ise; insanlar ile duygularımın örtüşemediği gerçeği.
Duygularınız örtüşmeyen veya örtüşmüyor gibi görünüyor diye insanları kırmamalısınız. Her insanla aynı duygularınız ile birleşemezsiniz. Bazen bir gülücüye muhtaç olacak aylara sürükeleyebilirsiniz.
Ben anlaşılmaz bir adamım. İnsanlarla içiçe-olabilir ve aynı anda kendi-içinde olabilirim. Bu benim yaşam-seçimimdir. Birileri bir duyguyu yaşamak istiyor diye bende aynı duyguları yaşamak zorunda olduğum anlamına gelmez.
Menekşe çiçek açıyor diye. Çınar ağacı da çicek açacak diye bir mecburiyet yoktur. Bazen öyle olur ki taşa yosun, yıllar önce kesilmiş kütükten fidan doğar. Odunları küçümseyen insanlar bir dağ klübesi hayali kurarken değerini hayal edemezler. Gerçekleştiğinde odunu önce kollarıyla sıkı sıkıya sarılır daha sonra ısınmak için tutuştururlar.
Gördünüz mü ? En ufak bir nefes almada dahi menfaat bekler insan.
Duygusuz insan yoktur. Duygularını saklayan insan vardır, olacaktır.
Hepinizin bildiği anı şiirinin hikayesi
Anı
hepimizin bildiği melih cevdet andayın “anı” adlı şiirin hikayesi anlatacağım.
rosenbergler, ölümlerinden yirmi altı yıl sonra, bu yıl ülkemizde büyük bir üne kavuştular. ethel ve julius rosenberg 1983 yılında birleşik amerika’da, sovyetler’le birliğine atom gizlerini verdikleri suçlaması ile elektrik sandalyesine oturtulmuşlardı. toplumumuzun bu
Birsen
@YercekimliUvercinka
·08 January 21:52
Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil bu anılacak şey değil
Apansız geliyor aklıma
Artık aylar değil yıllar geçiyo nasıl bu kadar duygusuz olabilir bi insan anlamıyorum
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
Özdeyişler - Filozoflar
_Büyücü elini şıklattı, fakirlik yok oldu; büyücü bir kez daha elini şıklattı, savaşlar yok oldu. Politikacı elini şıklattı; büyücü yok oldu.
_Halinize şükredin, zira Allah sizi Amerika, İsviçre ya da Fransa gibi bir ülkede yaşayan, her türlü sosyal hakka sahip, mutlu ve huzurlu zengin bir kâfir olarak da yaratabilirdi.
_Yücelmek için özür
Seneca - Cicero - Felsefe Okulları
_Lucius Seneca_
_Ölçüsüz isteklere kapılmış, kibirle başkalarını hor görmüş, zorbalıkla zaferler kazanmış, kalleşçe ihanet etmiş, namussuzca kazanç sağlamış, sınırsız bir açgözlülük göstermiş, utanmazca savurganlıklar yapmış kişi, kaçınılmaz olarak korkar kendi belleğinden.
_Korkunun sebebi bilgisizliktir.
_Hayatını kaybetmekten daha acı bir şey