Yaşamı oluşturan süreçlerin çoğu kendiliğinden olmayan reaksiyonlardır; bu nedenle öldüğümüzde çürürüz ve bu yaşamsal reaksiyonların hiçbiri devam etmez. (İlkece) basit bir örnek olarak, bir protein molekülünün yapımını verebiliriz, bir protein molekülü, çok sayıda tek tek amino asit molekülünün tamamen kontrollü bir dizilim içerisinde birbirine bağlanmasıyla oluşur. Protein yapımı kendiliğinden olan bir süreç değildir çünkü düzenin düzensizlikten yaratılması gerekir. Ancak, protein inşa eden reaksiyon güçlü biçimde kendiliğinden olan bir reaksiyona bağlanırsa, o durumda ikincisi ilkini yürütebilir, tıpkı bir motordaki yakıt yakımının elektrik jeneratörünü düzenli elektron akışı üretmesi için -yani elektrik akımı için- yönetmesi gibi.
Para nedir?
“Demek paranın her kötülüğün kaynağı olduğunu düşünüyorsunuz,” dedi Francisco d’Anconia. “Peki, paranın kökünün ne olduğunu hiç sorguladınız mı? Para bir mübadele aracıdır. Ortada değiş tokuş edilecek ürünler, onları üretecek insanlar olmazsa, para da var olamaz. Para aslında, birbiriyle iş yapmak isteyen insanların, değere karşı değer verme
AÇIKLIK EN DOGRU YOLDUR
Röportaj : Alper Gazigiray [Ahmet Haluk Dursun]
Zaman, 14- 15 Şubat 1988
Zaman: Sayın Muhsin Yazıcıoğlu kısa bir tercümeihalizi verir misiniz? Nerede doğdunuz?
Kaç yılında doğdunuz, öğrenim hayatınız?
Muhsin Yazıcıoğlu: Bismillahirrahmanirrahim. 1954 yılında Sarkışla, Elmalı köyünde doğdum. İlkokulu orada bitirdim.
İnşallah, okul çocuklarının tarih dersinde, bir zamanlar milyonlarca insan açken, bir avuç başka insanın fino köpeklerini havyarla beslediği olgusu karşısında inanmazlıkla çığlıklar attığı bir toplumsal düzenin yaratılması bu kadar uzun sürmez.
Sayfa 113 - YordamKitabı okudu
Bu görüntüler benim için bir duaya dönüşmüştü, ruhumu canlandırıyor, duygularımı daha önce olmadığı gibi yönlendi fiyordu. Bana diyorlardı ki (bu boyutta bir anlayış da sonradan gelmiş, bir düzenin ürünü, kendi yanlışlarını içeriyor olabilir),yaşadığı zorluklarda yalnız değildim ve bu ülkede topluluklarinsanlara karşılıksız verilen olgular değildi, en azından siyahiin. Toplulukların yaratılması, uğurlarına kavgalar edilmesi, bir bahçe gibi özenle ilgilenilmeleri gerekiyordu. İnsanlarınhayalleri ile büyüyor ya da küçülüyorlardı ve medeni haklarhareketi sırasında hayaller devasa boyuttaydı. Oturma eylemletinde, yürüyüşlerde, hapishane şarkılarında Afrikalı-Amerikalı topluluğun, doğduğun bir mekandan ya da büyüdüğün bir evden daha fazlası haline gelişini izledim.
