Nurullah Aydın
@earendil29
uzaklıklar, eski denizler
vsco.co/ortadunyakackini
emekli kitapçı
291 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Kimseyi yargılama, çünkü gerekçeleri değil, yalnızca fiilleri görüyorsun.
Sayfa 118Kitabı okudu
72 syf.
7/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Kelimelerin bile bir anlamı kalmadı sanki, nice duygu ve hislerle sarf edilen sözcükler suya yazılan yazılardan farksız. Anlama dair de birşey kalmadı
Hayat ölüm korkusu ile ölme istenci arasında gidip geliyor. Yaşama sevinci ise çölde çiçek.
Girdap gibi, düşüyorsun ama sonu yok, düşmeye devam ediyorsun
Anlatılmayanın, paylaşılmayanın değerini koruduğu ikiyüzlü bir dünya.
Tek kişilik bir tartışmaya dönüştü yaşamım. Her şey benim içimde başlayıp bitiyor...
Sayfa 124Kitabı okudu
Öyle duyulmaz ki; haykırmak istiyorum sözcükleri. Öyle ıssız ki...Yok bir anlamı avazı çıkarmanın da. Fısıltılar hakim duygulara, hisler yankısız, sessiz.
Umut yok, zoraki nefes alıyorsun. Tüm uğraşın, tüm çabaların boşunaydı, yine öyle olacak. Zoraki yaşamak dokunsa da kanına, bir kıvılcım için değil de, hiçliğe gideceğini bilerek yaşarsın; özlemle
Ne aşkın ne bir tebessümün ne doğan güneşin ne de bir sevginin geçiciliği. Baki olana, o sonsuz karanlığadır yegane yolum
Dünyaya dair umudunu yitiriyorsun ancak hiçliğe bile gidemiyorsun. Böylesi bir çaresizlik
Yok olmak, hiçlik; karanlık bile değil. Öyle çok istiyorum ki. Hissiz, acısız, iyi veya kötüye dair birşey olmadan. Zaten nihayetinde tüm iyi şeylerin bir sonu oluyor. O halde gerek yok. Hemen şimdi. Şu an karışsam
