İnsan bazı anlarda eskiden yaşadığı şeyleri tekrar yaşıyormuş gibi olur. İçinde bulunduğu an bir rüya ya da yaşanılıp da unutulmuş bir hal gibidir, ama aynı insanlar sanki yine çevresine oturmuşlardır, onları tanır ve evvelce duymuş olduğu sözlerini tekrar duyar. Hayal gücü, eski sahneyi aynen canlandıramaz, hafıza geçmişi bulup çıkaramaz ve insan şaşırıp kalır.
Anlamıştı ki aşk, geniş, inkar edilmez bir iyilik ve doğruluk kaynağı olduğu kadar, aşırılık ya da yanlış anlama halinde çirkinliklerin, sahteliklerin de kaynağıdır.
Evet biliyorum, aşk, dostluk kadar ince eleyip sık dokumaz. Çok zaman gözü kördür. Insana değerleri için aşık olunmaz, doğrudur. Fakat aşık olmak için de bir şey belki çok az bir şey , anlatılamayan, adı olmayan bir şey gerekir ...