ebruli alıntılar
@ebrulialintilar
Öğretmen
Mardin
8 Ocak 1987
371 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
''Acı ve ağrı büyük bilinç ve derin kalp sahibi olanlar için zorunludur hep.''
Sayfa 329 - CanKitabı okudu
İnsan hayatının normal amacı dört mevsimde de, yani hayatın dört çağında da fazla hoplayıp zıplamadan yaşamak ve son güne kadar hayat kadehinin hiçbir damlasını israf etmemektir. Ağır ağır yanan bir ateş, ne kadar şairane olursa olsun şiddetli bir yangından daha iyidir.
Sayfa 200
Ruhunda rüyalara, muammalara, sırlara yer yoktu.
Sayfa 198
Okur Takip Önerileri
Yalnızlığım, inzivam, huzurum.
Sayfa 198
Hayatında manevi taraflarla pratik taraf arasında bir denge kurmaya çalışırdı. İki tarafı birbirine paralel yürür, bazen birbirine karışır, fakat hiçbir zaman bir kördüğüm haline gelmezdi.
Sayfa 197
Hayatta en değerli şey sağlıktır.
Sayfa 164
Yeni girişimler hayırlı da olabilir, ama insanın rahatını kaçırır; hayatı altüst eder, kaygılar getirir. Öteye beriye koş, satın al, sat, yaz, yani durmadan hareket… Hayatla bu kadar oynamaya gelmez.
Sayfa 157
''Hayat bu, hayat, der; kimi ölür, kimi doğar, kimi evlenir. Biz de boyuna yaşlanıyoruz. Değil yıllar, günler bile birbirine benzemiyor. Ne iştir bu. Keşke bugün tıpkı dün gibi, dün de tıpkı yarın olsa, ne güzel olurdu… İnsan düşündükçe kötü oluyor…”
Sayfa 153
Gidenlerin yerini gelenler tutar, çocuklar büyür, nişanlanır, evlenir, kendilerine benzeyen çocukları olur ve böylece hayat hep aynı minval üzerine sürer gider ve hiç farkına varılmadan mezarın tam yanı başında biterdi.
Sayfa 147
“Âciz insanoğlu dehşet ve hayret içinde çevresine bakar, hayalinde tabiatın ve kendi varlığının sırlarını açacak anahtarı ararmış.”
Sayfa 140
Denizi olmayan yerde yaşayanlar için güzel gerekçe.
Mesela deniz. Tanrı eksik etmesin ama bizden uzak olsun daha iyi! İnsana hüzün vermekten başka şeye yaramaz. Baktıkça ağlayacağınız gelir. Bu uçsuz bucaksız su kitlesi önünde ruh ezilip büzülür; hiç değişmeden, alabildiğine uzayıp giden bu güzel manzarada yorulan göz, dinlenecek bir yer bulamaz.
Sayfa 119
O acıyla sınanmış olan mıydı? Acıyla sınanmıştı, doğru.
Sayfa 101Kitabı okudu
Umut, ona inanacak kadar aptal olanlara yalan dolu bir hikaye anlatmıştı.
Sayfa 100Kitabı okudu
Kendisine ait olmayanı elinde tutanın vay haline!
Sayfa 96Kitabı okudu
Tarih ona yalnızca insanlığın ne kadar zavallı olduğunu öğretmişti: Bir dönemde insanlık felaketlere uğruyor, mutluluğunu yitiriyordu; sonra bütün gücüyle çalışıp çabalamaya koyuluyor, iyi günlere kavuşmak için türlü cefalara katlanıyordu. Nihayet tarihin bir döneminde insanlık rahata kavuşacak gibi oluyor; artık tarihin kendisi de rahat edecek, diyorsunuz. Nerede? Tekrar işler bozuluyor; her şeyin altı üstüne geliyor; insanoğlu yeniden çalışıp çabalamaya başlıyordu… Güzel günler bir türlü sürmüyor; hayat değişiyor, her şey durmadan bitip yeniden başlıyordu.
Sayfa 74
...temiz ve bakir kalan ruhu belki de daha derin, daha özlü bir aşkı bekliyordu; fakat zamanla artık bir şey beklemez olmuştu.
Sayfa 71