Eda..
@edainwanderland
219 reader point
Joined on October 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hayatta en büyük vazife ve saadet olarak şunu almak lazımdır: bize yakın ve uzak olan bütün insanlara yardım etmek, bütün insanların iyiliğine çalışmak.
Sayfa 11Kitabı okudu
Ama bazen, ansızın, keder beni nefes nefese bırakan dalgalar halinde üzerime çullanıyordu ve o dalgalar geri çekildiğinde, kendimi acı bir enkaza bakarken yakalıyordum, bu enkaz öyle berrak, öyle üzgün ve boş ışıldıyordu ki dünyanın ölümden başka herhangi bir şey olduğunu anımsayamıyordum bile.
Sayfa 106Kitabı okuyor
Başkaları doğaya bakınca, orada kendi sınırlarını, yetersizliklerini, korkularını görürler. Sonra kendi zayıflıklarından korkup doğanın sınırsızlığı, büyüklüğü, derler buna. Ben ise doğada benimle konuşan, bana ayakta tutmam gereken kendi irademi hatırlatan güçlü bir tebliğ, zengin bir yazı görürüm, onun kararlılıkla, acımasızlıkla, korkusuzca okurum.
Sayfa 105Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Önemli olan insanın içindeki iyiliği koruyacak bir hayat yaşayabilmesidir.
Sayfa 92Kitabı okuyor
%25 (62/240)
Birini benim, annemi özlediğim kadar özlemek nasıl mümkün olabiliyordu? Onu öyle çok özlüyordum ki ölmek istiyordum; suyun altında havaya hasret kalmak gibi sert, somut bir özlem.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Zaman, derdi bir budala, bir gürültüdür. Kaza, derdi başka bir talihsiz, kaderdir. Hayat derdi, bir üçüncüsü, bir kitaptır.
Sayfa 84Kitabı okuyor
Dayanılmazsın sen, zaman..
Sayfa 83Kitabı okuyor
Neden kelimelerle düşünür de insan, görüntüler yüzünden acı çeker.
Sayfa 83Kitabı okuyor
Hepimiz anlamlı bir hayat yaşamaya çalışıyoruz, ama bir noktada duruyoruz. Kendisi olabilen kim?
Sayfa 76Kitabı okuyor
Medeniyetler kurulur, medeniyetler yıkılır. Kurulurken sen kurulacağına inan da, yıkılırken oyun bozan borazan çocuk gibi silaha sarıl.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Zaman, dedim, bir kazadır, bir kaza sonucu buradayız.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Her soluk alıp verişte biraz daha eksiliyoruz.
Sayfa 73Kitabı okuyor
İnsanlar ölür elbette. Ama yok yere, iç parçalayıcı şekilde bir şeyleri kaybedişimiz yok mu… Sırf ihmâlkarlıktan. Yangınlar, savaşlar.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Ne zaman bir sinek ya da böcek görürsen, ressam sana gizli bir mesaj veriyordur. Yaşayan şeylerin uzun sürmeyeceğini anlatıyordur sana, her şeyin geçici olduğunu. Hayatın içinde ölüm. Bu yüzden ona natürmort -ölü doğa- denir. Bütün o güzelliğin ve çiçeklenmenin içinde başta göremezsin belki o küçücük, çürük beneği. Ama eğer yakından bakarsan… oradadır.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Gül bana. Bana gül ki o dünyanın ışığını bir kere olsun görebileyim yüzünde. Bana karlı kış günlerinde, elimde çantam okuldan dönerken çörek almak için girdiğim fırının sıcaklığını hatırlat, bana sıcak yaz gününde iskeleden denize ne neşeyle atladığımı hatırlat; hatırlat bana, ilk öpüşü, ilk kucaklayışı, tek başıma taa tepesine çıktığım ceviz ağacını, kendimden öteye geçtiğim yaz akşamını, neşeyle sarhoş olduğum geceyi, yorganımın içini ve bana severek bakan güzel çocuğu hatırlat bana.
Sayfa 66Kitabı okuyor