Ama bazen, ansızın, keder beni nefes nefese bırakan dalgalar halinde üzerime çullanıyordu ve o dalgalar geri çekildiğinde, kendimi acı bir enkaza bakarken yakalıyordum, bu enkaz öyle berrak, öyle üzgün ve boş ışıldıyordu ki dünyanın ölümden başka herhangi bir şey olduğunu anımsayamıyordum bile.
Sayfa 106Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.