Mastor
@efkarliyimabiler
Herkesin, sarılırken asla bırakmak istemediği bir kişi, bütün sokaklarını dolaşmak istediği bir şehir, ve yaşamak istediği bir film vardır.
1992
479 kütüphaneci puanı
120 okur puanı
Temmuz 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
256 syf.
10/10 puan verdi
Ne desek, aslında susmaktayız!
...
asıl içimi titreten, yine öyle bir boğaz akşamı, Çolpan'ın dönüşünü beklerken; söyledikleri olacaktır: "-... 90'lı yıllar bitiyor, acaba 2000 yıla kadar yaşar mıyız?" İkimiz aynı yaştaydık, benim cevap vermeme meydan bırakmadan, acı bir tebessümle demişti ki: "-... sen belki, ama benim yetişmeyeceğim, neredeyse kat'i!" Sadece bu sözler bile, onun dramatik yapısını, hüzne ve kedere yakınlığını göstermeye yetmez mi? Ne yazık ki, tahmini doğru çıktı; onu yılarca sonra, nedense -birkaçı hâriç- rolleriyle değil, yaptığı resimlerle, yazdığı şiirlerle hatırlıyorum.
Ölümün karşısında, ne desek, boş: aslında susmaktayız.
Attilâ ilhan.
4 Nisan 2005.
Maçka / Ist.
Okur Takip Önerileri
Mastor tekrar paylaştı.
...
Çok da takılmıyorum artık bu uyku konusuna,
Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana ...
Cahit Sıtkı TARANCI
"Yazık! Her şey ölecek demek ben ölürsem!"
-Gérard de Nerval
"Benim değil, logos’un sesini duyduktan sonra bütün şeylerin bir tek şey olduğunu logos’a uyarak söylemek bilgeliktir… Aynı şeydir yaşayanla ölmüş, uyanıkla uyuyan, gençle ihtiyar; çünkü bunlar değişince ötekilerdir, ötekiler değişince de bunlar. Ölümsüzler: ölümlüler, ölümlüler: ölümsüzler; çünkü bunların hayatı onların ölümü, onların hayatı da bunların ölümüdür. Soğuk ısınır, sıcak soğur, yaş kurur, kuru nemlenir. Birbirine karşı olan birlikte giden, birbirinden ayrılanlardan en güzeli uyumdur. Görünmez uyum görünenden daha kuvvetlidir."
-Herakleitos