19. yüzyıl Fransa'sında bir adam giyotinle idama mahkûm edilir. Bicêtre'de olan hükümlü, infazını beklerken düşüncelerini, duygularını ve korkularını yazar. Yazıları, tutukluluğu boyunca hapishane hücresinin dışındaki dünyaya karşı ruhsal değişiminin izini sürer ve hücresinin neye benzediğinden hapishane rahibinin kişiliğine kadar hapishanedeki hayatını anlatmaktadır. Birini öldürdüğünü belli belirsiz ima etse de, ismine ya da okuyucuya ne yaptığına ihanet etmez; sadece isimsiz, meçhul, ilgisiz bir kurbandır.
Kısa roman aynı zamanda Hugo'nun Sefiller romanının kahramanı Jean Valjean'ın bir planını da içeriyor. Mahkûm idam edilmeyi beklerken, hayat hikâyesini anlatan başka bir mahkûmla tanışır. Adam ona, kız kardeşinin ailesini kurtarmak için bir somun ekmek çaldığı için hapse gönderildiğini söyler.[2] Bu, Hugo'nun Jean Valjean için anlattığı hikâyenin aynısıdır.[3]
Başka bir noktada batıl inançlı bir gardiyanı kendisine kıyafetlerini vermesi için kandırarak kaçmaya çalışır. Gardiyan, sağduyusu onu yenene ve Mahkûmlarla kıyafet değiştirmeyi reddedene kadar neredeyse bunu yapar.
Mahkum, idam edileceği gün üç yaşındaki kızını son kez görür ama kız artık onu tanımaz ve babasının öldüğünü söyler.
Roman, onun kısa ama umutsuzca af dilemesi ve zamanının insanlarına, dışarıda başının kesileceği manzara için sabırsızca bekleyip çığlıklar atan insanlara lanet etmesinden hemen sonra sona erer.
