Doğu Türkistan’da, Kerkük’te, Myanmar’da, Arakan’da, Filistin’de ve diğer gönül coğrafyalarında vahşice katledilen çocuk, kadın, erkek, genç ve yaşlı için yaptığımız paylaşım ve yardımlaşmalar elbette çok önemli. Fakat yetersiz!
Harekete geçmemiz gerek!
Konfor alanımızı terk etmek, nefisimizle savaşmak ve vicdanî sorumluluğumuzu yerine getirmek için bir şeyler yapmamız lazım!
Bir tarafta çocukların, kadınların, masumların kanları akarken, bir tarafta bizlerin rahat oturmaya ne kadar hakkı var?
Bulunduğumuz her ortamda Çin’in bu gidişle dünyamıza nasıl bir bela olacağını ve kana susamış bir terör rejimi olan İsrail’in durdurulmaz ise gelecek neslimizi nasıl bir katliamın beklediğini anlatalım!
NATO da ki dostlarımızın (ki biz bunlara Avrupa yahûtta ABD diyoruz) aslında maske takmış birer kasap olduğunu bilmeyenlere anlatalım. Bilmek istemeyenlerin gözlerine sokalım.
Çin ve İsrail malı almayalım! Aldırmayalım! Onların zulmüne bir kuruş kazandıran “babamızın dükkanı” dahi olsa kapısından geçmeyelim! Vallahi de açlıktan ölmeyiz.
Ne olur!
Yeter deyin!
Dur deyin!
Fakat alışmayın!
Alıştırmayın!
Yaşanan soykırıma alıştığımız an, sonumuzun bize son surat hızla yaklaştığı ândır!
''Elbette seni inciteceğim. Elbette beni inciteceksin. Elbette birbirimizi inciteceğiz. Ama bu varoluşun mutlak koşuludur. Bahar olmak, kışın riskini kabul etmek demektir. Var olmak, var olmama riskini kabul etmektir. ''
Uyarı ⚠
Yaşam tarzınıza, kültürünüze, evlilik yapınıza ve bütçenize uymayan bir düğün, sizin düğününüz değildir, tribünün düğünüdür. 3 saatlik bir düğün için 3 yıl borç ödeyip, evliliğin en taze yıllarını elinde hesap makinesiyle geçirmenin var mı bir mantığı? İnsanlara güzel menüler, şık bardaklar, gelenlerin bile anlamadığı sırf elit görünmek için
-
"-Kuşlar yemek yerken ürkmesinler diye yolunu değiştiren insanı dünya elbette incitir..."
-
🌾
