“Yemin ederim,” dedi Mutlu ağlaya ağlaya. “Yere çöküp tepine tepine ağlamama o kadar az kaldı ki.” Bartu’ya baktı, dudaklarını büktü. “Ben de sana sarılayım mı?” diye sordu çocuk gibi. “Çok üzgünüm, bir kez sarılayım mı? Bak bir kez sarılırsam iyileşecekmişim.”