Bir süredir hayatımın anlamını sorguladığım, ne yapmak istediğimi bilmediğim, gelecekle ilgili umutsuzluğa düştüğüm günler yaşıyordum. İçimdeki hisleri anlamaya çalıştığım, çözüm aradığım günler oldu. Ama bir türlü tam anlamıyla çözemiyordum. Kitaplardan yardım almam gerektiğini biliyordum. Çünkü kitaplarım hep yardım edip elimden tuttu. Tam olarak böyle bir karmaşanın içinde bir otogarda okudum kitabın son bölümünü. Deyim yerindeyse elimden tutup çabaladıkça daha çok battığım bir bataklıktan çekip aldı beni. Nefes aldığınız sürece mücadeleye devam ettiğiniz, savaşmadan kazananın kim olduğunu bilemeyeceğiniz bir muhabere sahnesindesiniz. En olmadık anlarda bile bir çıkış kapısının olduğunu unutmayın.
