‘’Hiç beklemediğim bir anda hayatıma girdin ve bana “yaşıyorum” dedirttin. Yaşıyor olmak başka, yaşadığını hissetmek başka; ben seninle yaşadığımı hissettim.’’
“İnsan,anladığı ve anlaşıldığı insanda çiçek açar “ diye bir söz okudum bugün. Onun için en sevdiğim dizelerdendir. “Bırak ben gideyim. Senin mevsiminde açmıyor çiçeklerim “
Bir şeyleri değiştirmeye çabalayan, hatasını görebilen ve kendine yakışanı yapmaya gayret eden insanlara çok saygı duyuyorum. Karakteri hatasız olmak belirlemez, yapılan hatadan sonraki duruş belirler.
“Her şey olacağına varır. Biri ya da bir şey senin için doğruysa eğer, hayat o şeye ya da o insana seni daima götürür. Bütün engellere rağmen o yolun sonuna varırsın. O yolun sonu insana, her şeye değermiş dedirtir. Bunlar olur, olacak. Sadece zamanı var.”
“benim de zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok, hiç umudum yok. ama bil ki farklı bir hayaldi, işkenceydi bazen, bazen çok güzeldi. ama anlıyorum sesinden, kurtulmuşsun sen. nokta konmuş, bitmiş en güzel hikayem.”
Verdiği hasarın farkında olmayan insana neyi nasıl anlatacaksın? Bir kere ben sana bunu nasıl yaptım diye, ben seni nasıl bu hale getirdim diye üzülmeyen, bir kere kaybetme korkusuyla eli ayağına dolanmayan insana neyi anlatacaksın ?