Taşlar alıp kara bağrım deleyim
Güzel sevme derler nasıl sevmeyim
Kaşlar arasında çifte benler var
Dağlar duman olmadan gel
Halim yaman olmadan gel
Yetiş son nefesteyim
Ömrüm talan olmadan gel
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.