David beni güldürüyordu. Evimde hissettiriyordu. Beni kendi halimde rahat hissettiriyordu. Onda öyle gerçek, öyle yoğun bir şey vardı ki. Rahatlatıcıydı, ki bu kulağa tamamen saçma geliyor, ama onun halini başka nasıl tarif edebilirim, bilmiyordum. Onunla konuşurken doğal hissediyordum. İçten ve samimiydi. Ve onda Hüzün aramama rağmen, izine bile rastlayamıyordum. En azından benimleyken. Haklıydı. Birlikte bayağı iyiydik.
Sayfa 165 - Yabancı Yayınları