Temizlik ve Sıhhî Neticeleri
"Temizlik îmánın yarısıdır!" (Müslim, Tahåret, 1) hadis-i şerîfini nefis hüsn-i hatlarla yazarak evlerinin ve ibadethânelerin duvarlarına asan Os- manlılar, bu hakikati daha ziyâde gönüllerine yerleştirerek kendilerine şiar ve düstur edinmişlerdir.
Bu temizlik, hem maddi hem de mânevî olarak gerçekleştirilmiştir. Çünkü temizlik, dînî
Sayfa 510 - Erkam yayınlarıKitabı okudu
02.04.2024
Alıntı:
"Bir buluta yüklesem eskide ne varsa, ayağımdan asın beni o buluta. Baş aşağı kalayım. Yağmurlar yağsın. Bırakın yıkanayım."
Ben bu hayattaki yerimi anladıktan sonra kimselere planlı yaklaşmadım. İçimdeki ses ne diyorsa her zaman onun dediğini yaptım. Taktik aramadım hiç mesela. Kalbim kal dediğinde kaldım. Ama git dediğinde de gittim.
Sanırım ben bu çağa yanlışlıkla getirildim. Ruhum alışamıyor bu dönemin sahte insanlığına. Farkındayım birçok şeyi. Farkında olmak da ayrı bir üzüyor beni. Akmaktan vazgeçmiyor göz yaşlarım.
Çekip gitmelerim, terk etmelerim geliyor. Fiziken ve ruhen ihtiyacım olan tek eylem gitmek sanırım. Nereye ya da ne zaman bilmiyorum ama... Artık sadece gitmek istiyorum. Sadece bu şehirden de değil üstelik. Ben beni üzen herkesten de gitmek istiyorum. Bu gitmelerim hayatımın altını üstüne, üstünü de altına getirecek olsa bile... Yoruldum. Çok yoruldum. İnsanların ne istediğini bilmeyen, dengesiz tavırları yordu beni. Dayanamıyor hassas kalbim bu dünyanın acımasız insanlarına. Ait hissedemiyorum bu yüzyıla.
İşte bu yüzden gitmek istiyorum herkesten ve her şeyden. En çok da kendimden gitmek istiyorum. Çünkü aklım saklambaç oynuyor benimle. Kalbim ne diyorsa o yansıyor hayatımın içine.
Hoşça kal küçük dünya. Ben tutunamadım sana. Üzülme. Ben alışkınım tutunamamaya.
Kübra F. Demir
"Elinden gelen her şeyi yapıp güzelleştiremediğin yerleri terk etmek seni kötü biri yapmaz Milena."
Franz Kafka
Mesele de o ya ben dünyanın içinde en çok kimsesizliği sevdim …
Dünyadan uzaklaştıkça ben kendime geldim
Geldikçe derinleştim
Özgürleştim
Kimsesizleştim ama
Bir o kadar da ruhen zenginleştim ☝🏻….
Şark Mefkûresi’ni tahlil etmek gayet güçtü. Çünkü, çok karışıktı. Bu, Şark Mefkûresi’nin muhtelif safhalarından biri de komünizmdi. Bunun en mühim taraftarı, belki Hakkı Behiç’ti. Bu adam, İttihat ve Terakki’nin idealist azalarından ve aynı zamanda maliye ile meşgul simalarındandı. Ruhen çok samimî bir insandı. Türklüğe çok bağlı olmakla beraber,
Rusya’nın bize taarruz edebilecek durumda olamaması ve Batı memleketlerinin Türkiye’yi yok etmeye karar vermiş olmaları, Büyük Millet Meclisi Hükûmeti’ni yarattı. Bu, Büyük Millet Meclisi’ne bağlı iki türlü mefkûre mücadele hâlindeydi. Bunlardan birine “Garp Mefkûresi”, ötekine “Şark Mefkûresi” denirdi.
Garp Mefkûresi’ne dayanmış olanlar, Büyük Millet Meclisi’ne şekil vermekte daha fazla muvaffak olmuş olmalarına rağmen, tamamen iktisadî, sosyal ve maarif meselelerinde 1839’da başlayan Garp örneğine doğru giden yolu tamamen tutamamışlardı. Bunlar, Garp Mefkûresi’ne bağlı olmakla beraber, dış siyasette Şark ve bilhassa Rusya’ya mütemayil idiler. Fakat, Rusya’nın iç şeklini katiyen Türkiye’ye tatbik etmek istemiyorlardı. O zaman Ankara’da bulunanların yüksek tahsilli ve ilim kafalıları, pek az olmakla beraber, hepsi Batı’ya bağlı adamlardı. Bunlar, şiddetle Sovyet şekline aleyhtar idiler. Bilhassa, muntazam olmayan kuvvetlerin orduya müdahalesine aleyhtar idiler. Çünkü, tek dayanabileceğimiz kuvvet, orduydu.
Bu aralık, Şark Mefkûresi’ni tahlil etmek gayet güçtü. Çünkü, çok karışıktı. Bu, Şark Mefkûresi’nin muhtelif safhalarından biri de komünizmdi. Bunun en mühim taraftarı, belki Hakkı Behiç’ti. Bu adam, İttihat ve Terakki’nin idealist azalarından ve aynı zamanda maliye ile meşgul simalarındandı. Ruhen çok samimî bir insandı. Türklüğe çok bağlı olmakla beraber, sınıf, servet ve din gibi şeylerin aleyhinde idi. Biraz da kafasında anormallik vardı.
"Eğer her şeyi düzeltebilirsem... O zaman belki yolum yine buraya, bu eve düşer. Önce iyileşmem lazm, her şeyden çok ruhen iyileşmem lazım."
''Anlıyorum..'' dedi Uraz hüzünle,
"Sen nasıl mutlu olacaksan. İhtiyacın olduğu her an kapındayım. Ben, biz, hepimiz... Bunu biliyorsun, değil mi?" Başımı salladım
"Biliyorum. Belki de en büyük şansım bu."
Kendime Notlar-2
